Het was scholier Sarah nu al vaak opgevallen, met dat fronsend gezichtje van haar, dat verschillende kindjes van de klas hun tandjes begonnen te wisselen. Maar bij scholier Sarah bewoog er niets, en dat vond ze toch wel jammer. Haar potje om uitgevallen tandjes te bewaren staat nochtans al vele maanden klaar, maar voorlopig staat het koppig leeg. En scholier Sarah vertelde met dat fronsend gezichtje over hoeveel er nu weer losstonden bij scholier Lena en boog voorover onder de slagen van een oneerlijk universum...
Maar toen ik vandaag over onze oprit voorbij de keukendeur reed knalde ineens die keukendeur open (bij deze temperatuur...) en daar vloog scholier Sarah naar buiten, op de voet gevolgd door een al even uitgelaten kleuter Thomas en peuter Simon, zelfs gevolgd door een niet minder trots kijkende mama. "Papa, papa!" kon ik doorheen het raampje en het motorgedreun horen, maar wat daarachter volgde kon ik niet verstaan. Maar eindelijk raakte het goede nieuws door heel het huishouden verspreid: die middag was er een tand los komen te zitten, en nog dezelfde dag had het tandje losgelaten, en nu zat het dus in het potje dat daar al die tijd op had staan wachten.
En scholier Sarah voelt zich de koning te rijk, nu kan ze eindelijk meepraten met de twee nichtjes van negen maanden ouder, wanneer die het hebben over aangelegenheden van grote kinderen, zoals het wisselen van tandjes.
Maar in het lezen is ze wel bij de vlugsten. We hebben nu de hele Sjakie en de Chocoladefabriek van Roald Dahl achter de rug. Ik geef toe dat ik heel grote stukken zelf heb voorgelezen, maar ze heeft er toch heelder bladzijden zelf van gelezen. Scholier Sarah was er helemaal weg van, en ze verklaarde dat het boek nooit nog uit haar gezelschap mocht verdwijnen en dat we het nooit mochten weggooien. (Weggooien? Maar Saartje, heb jij papa ooit ook maar één boek weten... weggooien???) En verder vroeg ze zich af, toen we de machtige finale achter de rug hadden, of het zelfs maar denkbaar was dat er nog betere boeken waren dan "Sjakie". Ach... Wel... Kijk, dat valt eigenlijk ook wel best mee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten