We zien nogal veel gespeculeer, de laatste tijd, over Republikeinen die zo overtuigd zijn dat de presidentsverkiezingen op een ramp aan het uitdraaien zijn, dat ze zelfs nu nog speculeren op een "nieuwe kandidaat". Die moet dan als een witte ridder de partij redden van de ondergang, lees: de herkiezing van Obama.
Dat is dan nauwelijks een jaartje na de tijd waarin ongeveer de hele wereld parmantig verklaarde dat Obama een "one time president" (1) zal zijn. En ik wil helemaal niet beweren dat dat zo lachwekkend was! Wie zou nu nog ontkennen dat Obama een eerder flauwe president is, die weliswaar enorme problemen heeft geërfd van zijn voorganger Het Kieken - maar er desondanks van geen kanten in geslaagd is vanuit zijn gezag een zekere consensus te creëren? Dus waarom zou Obama nu zo zeker van zijn herkiezing moeten zijn?
Nee, wat ik lachwekkend vind is die nood, die behoefte om armzwaaiend voor het publiek te verschijnen, en met een serieus gezicht te vertellen wat dat publiek wil horen. Dus vorig jaar was het dat Obama al ongeveer aan het inpakken was, en vandaag is het dat de grootste bedreiging van de mensheid is dat dat inpakken niet zal nodig zijn. En dus is Romney, toegegeven een minder sterke kandidaat dan ik zelf ook had gedacht, ineens iemand die nog geen mossel zou kunnen verslaan. En de competitie binnen de partij zal de partij zelf verscheuren wanneer het er op aan komt, namelijk wanneer ze het tegen de Democraten moeten opnemen.
Alleen, als je even naar je geschiedenis kijkt, dan weet je dat we precies hetzelfde vier jaar geleden hoorden. Toen ging de verscheurdheid van de Democraten Obama van de overwinning afhouden - maar in werkelijkheid is al dat gehakketak van de winter tegen de zomer al lang weer vergeten. Om van de maand november maar te zwijgen.
Dus ik blijf maar rekenen op een Romney die in maart de nominatie op zak zal hebben. Als ik dat mis heb zal het zijn omdat het in april zal zijn, of voor mijn part mei. Daarna zal heel de bende zich in een explosie van haat en afkeer tegen het Hayek-communisme (2) achter Romney scharen, en lijkt het me helemaal niet onmogelijk dat Obama een one-time-president zal zijn. Maar zoals we aan de gebeurtenissen van vandaag kunnen zien: de voorspellers van vorig jaar zullen even goede voorspellers zijn als mensen die van een dobbelsteen beweren dat het een zes wordt, en vervolgens gelijk krijgen.
Overigens, voor de goede orde, ik blijf me in feite houden aan mijn verwachtingen van de vorige maanden. Volgens mij zal Obama de "spannende strijd" winnen, en dat grotendeels omdat Romney inderdaad door een innerlijke verscheurdheid wordt verslagen. Niet de verscheurdheid van de strijd tegen figuurtjes als een Gingrich, een Palin of een Trump, natuurlijk. Wel de verscheurdheid van mensen wiens "denken" zo vertroebeld is, dat ze nog niet kunnen zien dat Obama heel gematigde ideeën in de parktijk brengt, als de teksten van Friedrich Hayek voor hun neus staan.
----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/01/dick-cheney-versus-koen.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten