Net de nieuwsbrief van onze VZW te zien gekregen, en ik ben niet ontevreden:
http://www.ape-assistance.net/uploads_doc/Nieuwsbrief%20december%202008%20Ned.pdf
Misschien nog eens situeren: met een klein groepje geïnteresseerden, waaronder een paar echte biologen die via de Antwerpse Universiteit en/of Zoo al lijfelijk met de Afrikaanse problematiek waren geconfronteerd, hebben we een VZW opgericht met als doel een beetje economische ontwikkeling te brengen in een serie dorpen aan de rand van de jungle in Kameroen. Dat wil zeggen, die VZW kadert zich nog altijd in mijn interesse van destijds (die iedereen kan opzoeken onder trefwoord "save the bonobo's!"), waaruit op een bepaald moment voortvloeide: als je iets wil doen aan de degeneratie van het regenwoud of het uitsterven van de dieren die er wonen, dan moet je in de eerste plaats iets doen aan de armoede van de mensen. Ze jagen immers op bonobo's omdat ze doodarm zijn.
Vandaar het bijenproject waarvan hier al eerder melding werd gemaakt. Je kan ze op dit blog verzameld terugvinden hier (best wel in omgekeerde volgorde, chronologisch dus, lezen):
http://speelsmaarserieus.blogspot.com/search/label/Onze%20VZW
Het bijenproject, dus, waarmee we hopen de bevolking van die verzameling dorpen aan de rand van de jungle een extra inkomen te geven, door ze productiever te maken en markten te ontwikkelen. Alles gefinancierd door zeer bescheiden privégiften, en intussen al eens een bijdrage van een "echte" sponsor - onze budgetten gaan over honderden en duizenden euro - per jaar. Ik zet het er maar bij voor het geval iemand zich geroepen voelt...
Hoe dan ook, we vernemen in de nieuwsbrief dat bijen wel eens in kasten willen trekken (goed), maar dat ze er af en toe ook weer wegtrekken (stomme beesten). Toch heb je na een tijd in een totaal van ruim honderd korven een hoop zwermen zitten, en nu verwachten we een eerste heuse oogst (en niet enkele potjes omdat er vorig jaar al een korf of zes bevolkt was). Dat wordt alvast weer een belangrijke mijlpaal.
Belangrijk is ook dat het project intussen enkele lokale vergunningen heeft voor het verwerken en verkopen van honing op de plaatselijke marken. Dat was eerlijk gezegd iets waar ik me zorgen over had gemaakt. Wij denken graag dat hier in het Westen alles verbureaucratiseerd is en dat de andere landen "veel vrijer" zijn: well, forget it. Maar het is dus gelukt, er zijn vergunningen, en misschien, heel misschien, nadert het punt waarop we werkelijk kunnen zeggen: kijk, een minimum aan middelen uit het Westen, een hoop kennisoverdracht, en enorm veel inzet van de lokale bevolking, en je maakt nog een verschil ook.
Het zou mooi zijn, nietwaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten