Griekenland weer op de voorpagina

Enkele weken geleden stond er een interview met een hooggeplaatste Europese ambtenaar in de krant, over de financiële toestand van Griekenland. Ik heb het (als gediplomeerd warhoofd) niet bijgehouden, maar de teneur was dat de Grieken aanzienlijke vorderingen hadden gemaakt bij het terugdringen van hun tekorten, en verder dat dankzij het optreden van allerlei (quasi-)overheden (tenminste) de acute financiële crisis over was. Dus, zo vertelden ons de berekeningen, volstond het dat Griekenland nu zou gaan groeien met X% (waarbij X een cijfer is dat ik vergeten ben) per jaar, terwijl Griekenland het jongste decennia zelfs was gegroeid aan méér dan X per jaar, en Griekenland zou zichzelf uit de problemen gesaneerd en gegroeid hebben.

En ik vond dat allemaal prachtig! ik ben immers weliswaar (filosofisch en economisch) nogal heel liberaal, maar ik ben niet fanatiek. Dus ik heb gezien dat de markten de wereld om zeep kunnen helpen, en ik heb gezien dat de overheden (toegegeven, vaak zeer lomp en onhandig) ons tenminste van de rand van de afgrond kunnen wegtrekken, en het komt niet in me op om te ontkennen wat ik zelf gezien heb omdat anders mijn theorie er wat minder sterk uitziet. Verder ben ik groot voorstander van de euro en ook van de EU, dus ik vond dat de "linkerzijde" van dit debat best wel enkele punten mocht scoren.

(Zoals dat gaat met iemand die echt vertrouwen heeft in zijn eigen theorieën denk ik dat die van mij, die eerder aan de rechterkant zitten, sterk genoeg zijn om enkele tegendoelpunten te incasseren.)

Maar nu staat er het volgende artikel in de krant:

http://www.tijd.be/nieuws/politiek_-_economie_europa/Athene_genereert_te_weinig_inkomsten.8960327-3465.art

En de intellectuele eerlijkheid gebiedt toe te geven dat het verhaal er een stuk minder fraai uitziet. Ik begrijp Geert Noels (1) niet genoeg om te weten of hij bij de "rechterzijde" zit, maar ik denk dat Geert èn de rechterzijde hier een paar punten zullen uithalen in termen van "zoals we al sinds heel lang proberen te vertellen...".

Immers. De Griekse economie mag in het verleden 100 keer gegroeid zijn, de harde waarheid is dat ze vandaag krimpt. En de werkloosheid zit boven de elf percent. Waarmee je bij een punt bent dat Geert Noels een klein half jaar geleden heeft gemaakt; "Griekenland moet uit de euro" (2). Want met Griekenland in de euro is de competitiviteit van het land niet hoog genoeg om te blijven groeien aan X%. Met andere woorden, om de inkomsten te genereren die ze nodig hebben om zich ook werkelijk "uit de problemen te groeien".

Toch wil ik wijzen op het enorme dilemma dat hier verscholen zit, en niet alleen op het gelijk of ongelijk dat één van beide partijen hieruit kan halen. Want ja, Griekenland zit in een recessie en Griekenland heeft een torenhoge werkloosheid (ergo Griekenland kan zich niet, zoals de Eurocraat hoopte, uit de problemen groeien). Maar als je nu een recessie en een torenhoge werkloosheid zou willen creëren - wat zou je dan nog beter kunnen verzinnen dan (pakweg) hogere interestvoeten, hogere belastingen en budgettaire orthodoxie?

Hmmmmm?

OK, behalve dan de euro ingaan aan een oncompetitief tarief. Maar je ziet, hoop ik, mijn punt. Je kan hieruit voorbeelden halen van hoe het overheidsoptreden van bij het begin tot mislukken gedoemd was. Maar je kan er ook voorbeelden uithalen van hoe monetaire en budgettaire orthodoxie de put alleen maar dieper graaft. En als beide partijen nu eens zouden willen inzien dat het Eigen Grote Gelijk in feite ook alleen maar iets is dat ze geloven, maar in feite niet weten, dan zou het al heel goed zijn.

Nu, ze zullen het niet inzien, hoor. Nog altijd geldt: als de mensen iets willen geloven, dan zullen ze het geloven.

------------------------------------
(1) http://www.econoshock.be/
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/04/geert-noels-griekenland-moet-uit-de.html