In het postje waarin ik gered werd door een bonobo kwam het verschijnsel “girl talk” voor (1). Natuurlijk heb ikzelf, een mannetje, geen mogelijkheid om te weten wat er werkelijk besproken wordt wanneer een stel vrouwtjes gezellig onder elkaar zit te keuvelen. Maar waar ik dan weer ruime ervaring mee heb is wat er besproken wordt wanneer er een stel mannetjes onder elkaar zit te keuvelen. En daar zat ik na die post nog wat over door te peinzen, en ineens viel me weer iets in dat me – om eerlijk te zijn: ook al weer een hele tijd geleden – ooit sterk getroffen heeft.
Hopelijk verwacht niemand op dit punt enkele stomende bekentenissen, want verder dan één van de vele mogelijke flauwiteiten raakt dit voorbeeld niet. Het gaat er om dat wij, de mannetjes van onze soort, allemaal zeer vertrouwd zijn met het verschijnsel waarbij wij, nogal onverwacht, nogal onheus, soms, worden afgeblaft door één van de vele vrouwtjes die onze soort rijk is. En in de volgende exclusieve mannetjes vergadering komt dat dan uitgebreid (en op verongelijkte toon) aan bod, en dan is het een kwestie van tijd – van pijnlijk weinig tijd - voor er eentje opmerkt “het verkeerde moment van de maand”, gevolgd door gegniffel alom, en iedereen voelt zich weer opperbest.
En dat heeft eigenlijk iets waarlijk pathetisch’. Laten we even wat simpele feiten bekijken. Vrouwen leven gemiddeld een pak langer dan mannen: dat heeft veel te maken met een bepaald soort gedrag. “Ooit al een vrouw met gierende banden zien wegrijden bij een dancing?” Verder ken ik de preciese cijfers niet, maar als ik beweer dat mannen 90% van de misdrijven plegen, dan krijg je een beeld van het idee. In twee woorden, het mogen de vrouwen zijn die willen opvallen in termen van juwelen en kleren, maar het zijn de mannetjes die willen opvallen met pronk- en imponeergedrag; en het mag iets kosten in termen van risico. Genoeg om een zichtbaar verschil te maken in de overlevingsstatistieken: gierende banden, sneller, luider, roker en drinker, zolang het maar stoer staat (meestal alleen in hun eigen ogen, dan nog).
Als je je vervolgens afvraagt: hoe komt dat; wat is de fysieke oorzaak van het feit dat die mannetjes als groep zich zo apart gedragen dat de vergelijking met een stel kleuters vaak zal vallen (vanzelfsprekend in één van die typische exclusieve bijeenkomsten van vrouwtjes), dan is het antwoord: testosteron. We kunnen nu ook nog lange omwegen maken naar evolutietheorie en natuurlijke selectie over de vraag hoe dat dan weer precies komt, maar het punt is, mannetjes zitten gewoon voortdurend tjokvol testosteron. Niet één keer per maand, gedurende een paar dagen. Neenee, elke dag opnieuw, van ’s morgens tot ’s avonds, tot en met in hun dromen.
En die jokers komen nu op het idee om zichzelf heel slim te vinden, als ze grapjes maken over vrouwen, als die het enkele dagen per maand ook eens voor hebben. Je moet er maar opkomen, nietwaar?
--------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/geholpen-door-de-bonobo.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten