Sinds drie dagen kunnen we volop nadenken over de voor- en nadelen van een kindje dat weken aan een stuk een beetje ziek is, maar nooit erg, zodat hij 's nachts wakker wordt en af en toe een beetje overgeeft, en je kent dat... Versus een kindje dat geen hap eten en zelfs geen slok water naar binnen kan krijgen zonder dat het er weer uitkomt. De nacht van donderdag op vrijdag was de mooiste: peuter Sarah ontwaakt, geeft over en heeft de volledige behandeling nodig om 12.00 en om 02.00 uur, en baby Thomas doorloopt zijn ritueel van 04.30 uur, en vanaf dan elk half uur.
Maar baby Thomas lijkt er door te zijn! Twee volle nachten slaapt hij aan één stuk door, en nu hij zich duidelijk beter voelt, nu zien we pas echt wat een lachbaby hij eigenlijk is.
Maar peuter Sarah... Eén brokje ellende is ze. "Buikje pijn" zegt ze klagelijk, en ook "kusje geven", en soms lijkt het nogal stekend en dan begint ze hartverscheurend te huilen. Tot nu toe gaat het altijd weer over en dan speelt ze en kan ze zelfs een beetje lachen... Maar nu het de derde dag is begint ze zienderogen lustelozer te worden.
Ik begin te vrezen dat het niet vanzelf gaat goed komen. het zou kunnen dat het hier wat rustiger wordt, of dat peuter Sarah de inhoud van de posts zal domineren. En de papa van peuter Sarah... Hij doet zijn groot lawaai dicht en voelt zijn klein hartje opengaan, en hij kijkt al even sip en mistroostig als peuter Sarah zelf.
---------------------------------------------
UPDATE 17.00 uur
Wel, we zijn net terug van de dokter. Standaard alarmsignalen: zo goed als geen. Is ze nog vinnig, wil de dokter weten, blijft ze actief?
Wees daar maar gerust van! Haar conversatie gaat ongeveer als volgt:
Peuter Sarah: "mama mag melkske halen voo' Saa'tje"
Mama (vermanende toon): "Hoe vraagt Saartje dat beleefd?"
Peuter Sarah (vermanende toon): "Allez, mama, melkske halen!"
Mama (op de toon waarmee je iets voordoet): "Mag ik een beetje melkske hebben alstublieft?"
Peuter Sarah: "Jàààààààà!"
Het is duidelijk dat onvoorwaardelijke overgave de beste politiek is. Die melk komt er dan wel terug uit, en dat is toen we naar de dokter gingen. Maar goed, het lijkt niets ernstigs en met enkele zeer simpele voorschriftjes gaan we terug naar huis. Veel proberen te laten drinken, een beetje aangevuld met wat fruitsap, kwestie van vocht en suikers binnen te krijgen in de periode waarin ze niet kan eten. Duimen, maar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten