Ik vind juist de post terug waarin ik bijna een jaar geleden verwonderd was over hoe ik "nog in de winter" in hemdsmouwen in de tuin een boekje zat te lezen: een post van 11 maart:
http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/03/daar-is-de-lente-daar-is-de-zon.html
De lezer raadt het al. Ik zit hier om 17.00 uur te bloggen omdat ik net een hoop tijd heb doorgebracht, zittend in de tuin, met een boekje. Het is niet begin maart, maar wel februari en het was vandaag niet in hemdsmouwen, maar met een wollen trui. De sierpruimelaar staat nog niet in bloei, maar de knopjes zijn al duidelijk zichtbaar. Peuter Sarah is het stadium waarin ze voorwerpen aanwijst en (bijvoorbeeld) "auto" zegt al lang gepasseerd. Er komen heelder zinnen uit, zoals "ik ga ondertussen boekje lezen" en "dat is hetzelfde" en "wil je nog een beetje slapen?" (het is tenslotte zaterdag) en "kijk, het is niet goed" (het kussen van haar poppenbedje is tussen de spijlen geraakt). En dat ze nog niet kon stappen zal wel niet waar geweest zijn: ze stapt alsof ze nooit iets anders heeft gedaan.
Maar het punt is: het is 11 februari, en je zit in de hof een boekje te lezen. Hoe zat het ook weer met die opwarming van de Aarde? Als ik het goed heb zijn we het punt gepasseerd waar we ontkennen dat de Aarde opwarmt, en zijn we ook het punt gepasseerd dat we beweren dat het aan de zon ligt? Ik geef toe: ik volg het allemaal niet zo erg. Genieten van het lenteweertje, dat wel, natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten