Zo'n frisse knokpartij... :-)

Ik heb vaak gelezen dat als mensen een "crisis" doormaken, ze vaak in een "primitiever" niveau terugvallen. De aanhalingstekens staan hier om aan te geven dat het nu echt wel om een miniatuur crisisje gaat dat niet in de krant zal komen, en niet om (bijvoorbeeld) mensen die in langdurige oorlogsgebieden terugvallen op de "jagers-verzamelaarseconomie". Ik krijg geen fatsoenlijke blogpost meer op het scherm, en onder het motto "als het niet vanzelf gaat, dan maar niet"... Ziedaar.

Het "primitievere niveau" is in dit geval "Usenet". De nieuwsgroepen, waarvan ik nog altijd (verschillende jaren na ze van ellende praktisch te hebben verlaten) vind dat ze een enorm potentiëel voor discussie en gedachtenwisselingen hebben, raken zo verzand in oeverloos geklets en domme ruzies, dat heel dat potentiëel verloren gaat, en het wachten blijft op de nieuwe ontwikkeling die dit deel van het internetpotentiëel zal ontsluiten.

Maar als je ook wel eens kan genieten van zo'n frisse boksmatch, puur verbaal gesproken, dan denk je er als keurige blogger wel eens met heimwee aan terug. Oh, echt waar, niet eens zo heel vaak eigenlijk, voor iemand met mijn slecht karakter, maar toch voldoende vaak om het af en toe te voelen. En ook (zoals ik vaker heb gezegd) ben ik veel beter wanneer ik in een wisselwerking zit (waar het op usenet niet aan ontbreekt) dan wanneer ik de dingen in mijn eentje moet doen (wat met een blog toch wel erg het geval is).

En dus ging ik nog eens op de groep be.politics kijken, en daar staat een draad "Hoofdstad van Eurabië".

Ha! Haha! Juist wat ik zocht, in zekere zin. De soort posts die ik hier over dat onderwerp heb neergezet garanderen dat je (het daar overvloedig aanwezige) dom rechts ongelofelijk op de achterste poten krijgt. Dus ik heb er een paar van mijn url's neergezet, en ruim voor follow-up gezorgd toen de storm op gang kwam, en sindsdien heb ik gewoon geen tijd meer om te bloggen. Maar het blijft zo dat mijn schatting is dat ik ook met meer tijd momenteel beter niet probeer veel te bloggen.

Overigens hebben mensen me vaak gevraagd waarom ik me in godsnaam bezig houd met de dingen die dom links, of rechts, of de creationisten allemaal uitkramen. En het punt is, vaak verplicht het je heel erg terug te gaan naar "de fundamentals". Zelfs in onze overgespecializeerde wereld zijn er weinig dingen die je zo vooruit doen gaan als een goed begrip van die fundamentals. Altijd voor zover je tevreden bent met amateurniveau, weliswaar.

In dit geval "leerden" we dat "er binnen 36 jaar evenveel allochtonen als autochtonen zullen zijn" (bij "ongewijzigd beleid"). Even navragen leerde ook dat er van de huidige 9.5 mio autochtonen nog een 4.4 mio gingen over zijn, en dat de huidige .45 mio allochtonen met een kleine 4.5 mio gingen zijn.

En dus was het maar een kleine berekening om te weten dat de autochtonen vanaf nu, en voor de volgende 36 jaar, met jaarlijks 2.2% zouden krimpen, en dat de allochtonen vanaf nu, en voor de volgende 36 jaar, jaarlijks met 6.5% zouden groeien.

De volgende stap is dan je af te vragen of deze impliciete voorspelling op één of andere manier in de buurt komt van reële cijfers, of van historische toestanden, of van om het even wat dat deze cijfers geloofwaardig kan maken. En zoals je onder andere kan zien door in de zoekfunctie van dit blog "Eurabië" in te geven, denk ik dat die laatste stap, om het rustig uit te drukken, moeilijk zal zijn.

Iedereen die met dezelfde zoekterm op recente conversaties op usenet terechtkomt zal merken dat dit soort dingen ook op iets, laten we zeggen, "minder rustige" toon kan uitgewisseld worden.

Hoe dan ook, er is ook haast altijd die "interessante" kern die je daar kan uithalen. Een deel van de voorspelde evolutie ligt dus aan die "krimp" die op 36 jaar de autochtone bevolking zal doen halveren. Ikzelf die me voor economische geschiedenis interesseer denk (uit het blote hoofd) te weten dat je voor dat soort "krimp" al naar de ergste crisissen uit de menselijke geschiedenis moet zoeken: de pest uit de veertiende eeuw, of het Duitsland uit de zeventiende eeuw, toen de godsdienstoorlogen woedden. Dus lijkt me dat stukje van het verhaal niet zo overtuigend. Maar ik wéét het natuurlijk niet. Het idee - tenminste, als ik probeer uit een nogal troebel water ideeën te distilleren - moet ongeveer als volgt zijn.

De Europese bevolking vergrijst. Dus zijn er relatief minder mensen die zich voortplanten, en dat doet de groeivoet dalen: een stabiliserend (laat staan dalend) aantal geboorten op een grotere bevolking = een kleinere uitkomst van een breuk. Dus, op het eerste gezicht, volstaat het toch dat er een voldoende aantal mensen de hoogbejaarde leeftijd bereikt, en het aantal sterften kan het aantal geboorten overtreffen? En dus krimpt toch de bevolking?

Kortom, op één punt van de voorspelling (er is volgens het verhaal de krimpende bevolking, en er is ook het hoge geboortencijfer van de immigrantenbevolking, en er is ook een hoog "importcijfer" van nieuwe immigranten) - die krimpende bevolking, dus - lijkt er een mogelijk contact met de realiteit te zijn. Natuurlijk, iedereen die niet eerst heeft besloten dat we bedreigd zijn door Eurabië, en dan de cijfers en argumenten daaraan aanpast, ziet een hele reeks vragen rijzen; vragen die in principe beantwoordbaar zijn.

Bijvoorbeeld: wat zijn de absolute geboorte- en sterftecijfers, en welke fractie van de bevolking maakt het netto resultaat uit? En als dat netto resultaat negatief is, hoe negatief is het dan? In mijn intuïtief beeld is minus 2.20% heel erg hoog, maar nogmaals, ik wéét dat niet. Nog een probleem is dat minus 2.20% in mijn intuïtief beeld moeilijk erg lang zal vol te houden zijn: en we praten hier over 36 jaar. Maar opnieuw, ik wéét dat niet, en dus is het misschien allemaal toch zo.

Maar dat soort dingen liggen al lang voorbij het punt waar je in dit soort usenetconversaties kan terechtkomen. Het simpele feit dat ik met de bronnen erbij opmerk dat groeicijfers als 3% wel heel erg hoog zijn in vergelijking met de realiteit, en dat er een "import" nodig is die voor landen die zelf al aan het stagneren zijn moeilijk te dragen zal zijn, maakt een geloei en gescheld los dat je op een zeer kalm blog als dit maar zelden ziet. Hoewel er in die dik drie jaar ook wel een paar voorbeelden geweest zijn.

Hoe het ook zit - en ik ben heus wel geïnteresseerd als iemand er echt iets meer over weet (en dus niet eerst van de "realiteit" van Eurabië vertrekt, en vervolgens de cijfers daaraan aanpast) - midden in deze "blogcrisis" ben ik op dat "primitiever niveau" teruggevallen, en het lijkt er op dat het nog wel even kan duren. En ik biecht het op, het is best wel eens aardig, af en toe zo'n beetje mentale krachtpatserij.