Met al die belangwekkende politieke ontwikkelingen in België zouden we het nog vergeten, maar er zijn ook nog landen als de VS. En met de enorm vroege start van de campagnes daar zouden we het nog vergeten, maar die leiden wel degelijk tot een presidentsverkiezing, en die komt stilaan wel degelijk dichterbij: nog een klein jaar te gaan. Zo dichtbij, dus, dat de eerste voorverkiezing al echt actueel beginnen te worden.
Hoe is de toestand? Die is nog steeds zoals ik beschreef toen ik er voor het eerst over begon, een tiental maanden geleden. Als de verkiezing vandaag werd gehouden, dan won de Democratische kandidaat, omdat de Republiekeinen nog altijd zo in verwarring zijn dat het er niet toe doet. En als de Democraten vandaag een kandidaat moesten kiezen, dan was het Hillary, ergo, Hillary Clinton ligt mijlen op kop.
Dat laatste had ik destijds dan weer niet verwacht, toch zeker niet in deze mate. De media verzinnen van alles om het er toch spannend te laten uitzien: "jamaar, Hillary was niet op haar best in het debat" en "jamaar, het is nek aan nek in Iowa".
Laten we eerlijk zijn. Clinton staat in de meeste staten met tien of twintig percent voor in de peilingen, terwijl Iowa enkele maanden geleden juist een grote uitzondering was, waar ze een eind achter Edwards bengelde. Destijds was het verhaal dat Iowa met de eerste voorverkiezing de staat was waar je momentum en publiciteit kon oppikken, van waaruit Clintons positie dan nog ging aangevallen kunnen worden.
De waarheid is dat Iowa nu doodeenvoudig van bij het begin beslissend dreigt te worden. Als de andere kandidaten daar niet voorbij Clinton geraken, dan is het voor de Democraten gewoon al voorbij. Geen extra momentum of publiciteit voor de anderen, Clinton twintig punten of meer op kop, The End of History.
Gelukkig maar dat verkiezingen altijd iets onvoorspelbaars hebben, want zoals het nu gaat is het gewoon niet spannend meer. Stilaan begin ik te denken dat het bij de Democraten ook werkelijk al voorbij is, want in Obama geloofde ik tien maand geleden al niet, en Edwards schiet toch duidelijk tekort. Gelukkig zijn er nog de Republiekeinen! Ik blijf er bij dat we daar nog niet veel gezien hebben. Natuurlijk zijn die mensen hier in Europa grotendeels onbekend, dus wie weet of zo'n Romney en anderen misschien toch iets voorstellen? En anders kan de grote "liberale" (in onze zin van het woord) leider zoals de Republiekeinen die zelf zo graag zouden zien misschien altijd nog opstaan? Zou dat nu echt zoveel gevraagd zijn, dat de momenteel belangrijkste staat ter wereld een realistische politieke competitie kan opzetten, zodat er tenminste een keuze tussen diverse serieuze mensen is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten