Het slechtst mogelijk resultaat?

Mensen die al een tijdje lopen te paniekeren over de strijd binnen de Democraten tussen Obama en Clinton (ikzelf, dus) kregen gisteren het slechtst mogelijk resultaat: Clinton met tien punten voorsprong: een groot verschil, in een absoluut cruciale staat, en het circus is weer vertrokken.

Toch lees ik dat vrij veel Democraten zich daar veel minder van aantrekken dan ik: misschien hebben mensen als ik dit wel mis? Misschien zijn de beschadigingen van vandaag wel weer al lang vergeten in november - dat is tenslotte nog altijd meer dan een half jaar ver. En "in de politiek is een week een eeuwigheid".

In feite kan ik me wel iets voorstellen (alleen omdat ik dat verteld krijg, dus, niet omdat ik er zelf aan gedacht heb) bij het volgende scenario: De Republiekeinen zitten in volle ineenstorting: acht jaar Bush en vijf jaar Irak. Ze zijn er, bijvoorbeeld, niet eens in geslaagd een fatsoenlijke kandidaat aan te wijzen. Niet alleen is de kandidaat en zelfverklaarde nul in economie, maar hij is zelfs nu nog een aanhanger van de oorlog in Irak. Wat is dan nog het verschil met een zelfverklaarde nul in geopolitiek?

Dus om het even welke fatsoenlijke Democraat moet in november winnen met de handen in de zakken. Eigenlijk zou de Democraat in 2,008 alle staten moeten winnen. We moeten echter niet vergeten dat er in de VS nu eenmaal religieuze fundamentalisten rondlopen die qua niveau niet voor Bin Laden moeten onderdoen. Dus moeten we realistisch zijn en erkennen dat de Republiekeinen zelfs na acht jaar Bush nog altijd wel enkele staten kunnen winnen.

Ergo, zolang er maar genoeg tijd is om de wonden te helen - vanaf de nominatie tot begin november - kan er voor de Democraten maar weinig misgaan. En hoewel ik mijn hart vasthoud beken ik dat er voor dat verhaal iets te zeggen valt. Misschien te hard gepaniekeerd. Ik denk dat ik maar overschakel op een verwachting van een Democratische "landslide" met als grootste potentiële spelbederver dat de interne strijd toch nog zo hevig en schadelijk wordt als gevreesd.

Momenteel denk ik dus dat we een president Obama zullen zien. Het blijven spectaculaire vooruitzichten. Ik had nochtans ook graag een vrouw als president van de VS gezien.