woensdag 25 februari 2009

De Waarzegger en de Filosoof

Iemand spreekt me aan over een tv programma. Een stel waarzeggers was in contact gekomen met een filosoof van de rationalistische, "sceptische" school, en zoveel weten mijn kennissen er nog wel van dat ze weten dat ikzelf me ook nogal tot die school reken. Een school die je niet snel zal betrappen op het raadplegen van waarzeggers.

En ik begrijp dat de filosoof de waarzeggers had proberen overtuigen dat veel van hun "bijzondere machten" misschien wel gewoon rationeel verklaarbaar waren? Dat was bij de waarzeggers dan weer niet in goede aarde gevallen, en de filosoof "had nog veel te leren". Ach, geldt dat niet voor ons allemaal?

Nu moet je weten dat ik het liefst van al gewoon zou willen zeggen dat er heel veel dingen zijn die we niet weten, niet kunnen verklaren, en niet begrijpen. Toevallig had ik het er recent over: onze wetenschap als onze beste methoden om juist in die inktzwarte onwetendheid een paar nieuwe straaltjes licht te brengen (1): het is heus niet zo'n lachwekkende beschrijving van wetenschap. Als ik zie dat onze modernste natuurkunde probeert na te denken in termen van "parallelle universa" of "veel werelden" of weet ik al veel - hoe zou ik dan kunnen ontkennen dat onze waarzeggers misschien wel door neutrino's en andere klopgeesten in contact staan met die andere werelden? Om van Platoonse èn moderne ideeën over de tijdloosheid van het hele universum maar te zwijgen?

Maar dat is natuurlijk nog iets heel anders dan alles zomaar slikken alsof het evangelie was. Bijzondere indruk had een voorbeeld gemaakt waarin de waarzegger, geïsoleerd op een hotelkamer, werd opgebeld, en kon zeggen dat de beller op de heuvel bij de Leeuw van Waterloo stond. En ik moet zeggen: 't is straf. Maar hoe weet je of dat niet gewoon als onderdeel van "goede televisie" op voorhand met de waarzegger was afgesproken?

Zo heeft iemand me verteld dat hij persoonlijk (dus niet "vrienden van vrienden") het volgende had meegemaakt. Voor de televisie kon hij inbellen naar een professor in de Nederlandse Taalkunde, en die ging, uit mogelijke telefoontjes uit heel Nederland en Vlaanderen kunnen zeggen uit welke gemeente zijn dialect afkomstig was. Iedereen die me persoonlijk kent kan weten dat ik familie in het Aalsterse heb, en wel richting Erembodegem. Dus mijn kennis uit Erembodegem had ingebeld, en de prof had uitgerekend zijn telefoontje opgenomen, en al meteen gezegd: dat is Aalst (had ik ook gekund), en na veel "hmmmm hmmmmm's" en "laat me nadenken's" ook nog gezegd dat het uit die en die windstreek rond Aalst afkomstig was, en hij dacht uiteindelijk (of wat had je nu gedacht) aan Erembodegem.

Spectaculair resultaat! Dat had ik, met al mijn familie uit die streek, niet moeten proberen! Alleen, zo vertelde de Erembodegemnaar, de prof was er bij wijze van "voorbereiding" wel van op de hoogte gebracht dat er niet uit "heel België en Nederland" kon gebeld worden, maar wel dat er OFWEL iemand van hoepeldehoep bij Groningen, OFWEL Zarrenwerken in West Vlaanderen, OFWEL dklgkjsg bij Breda ging bellen, alsook misschien wel uit Erembodegem bij Aalst.

Aha. So desu ka.

En voor sommige spectaculair lijkende zaken heb ik zelfs geen bedrog of simpele krijgslisten als hierboven nodig. Ik val in herhaling, maar stel dat ik je iemand toon die tien keer na elkaar "kruis of munt" kan winnen? Zou dàt niet spectaculair zijn? Helderziendheid is wel het minimum, zou je denken? Wel, al wat ik nodig heb is 1,024 mensen, en ik laat ze "kruis of munt" spelen. De 512 winnaars spelen tegen elkaar, en de 256 winnaars dààrvan spelen ook tegen elkaar...

Enzovoort enzoverder tot de laatste twee winnaars tegen elkaar uitkomen en de winnaar daarvan heeft net 10 keer na elkaar gewonnen met "kruis of munt". Al wat ik nu moet doen is hem filmen bij elk van zijn spelletjes waarbij de 1,023 andere spelers van bij het begin netjes uit beeld blijven, en heel televisiekijkend Vlaanderen kan het mirakel ademloos aanschouwen. Mocht iemand er een uitzending van willen maken: ik zie hierbij af van elke claim of poging te doen alsof het mijn idee is.

Dus tot nader order zet ik mijn geld maar in op de filosoof. Ik wéét natuurlijk niet hoe de man in het hotel dat kon weten, van die Leeuw van Waterloo. Alleen lijkt me de kans dat hij het kon weten omdat iemand hem dat had verteld, of serieus de mogelijkheden had gereduceerd, veel en veel groter dan de kans dat hij een speciale link heeft met de hogere machten van dit heelal.

En dat ik nog heel veel te leren heb... Absoluut. Helemaal. Nooit aan getwijfeld. Zelfs dit blog is daar een uitdrukking van.

------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/02/als-economie-geen-wetenschap-is.html

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Koen,

Daar is een televisie reeks over gemaakt. Het ging wel over paardenrennen i.p.v. muntjes gooien maar het principe was het zelfde. Je moet maar eens zoeken op: Derren Brown system, op youtube of iets dergelijks.