maandag 18 juni 2007

Dividend

Een vriend van me spreekt me aan over een aandeel waarin hij ooit wat spaargeld heeft belegd. Normaal praat ik met deze vriend niet over onze "successen". We lachen ons te pletter met elkaars beleggingen in dingen als LHSP, en we beseffen ook dat je geen genie moet zijn om in een stijgende markt te beleggen, en vervolgens te ontdekken dat je winst hebt.

Maar nu was mijn vriend toch wat verbaasd. Hij had een dividend ontvangen, en dat bedroeg tien percent (netto) van de oorspronkelijke investering. Je herkent de symptomen. Ik heb geen zin om concreet te worden (straks denkt iemand nog dat ik koopaanbevelingen geef), maar als dat aandeel vandaag "100" staat, dan heeft hij het aan "29" gekocht. Dus dat zal voor of rond het jaar 2,000 geweest zijn, hij heeft er daarna niet meer naar gekeken, en in 2,007 betalen ze een heel redelijke "2.90" op een koers van "100"... En omdat daarmee het dividend, net als het aandeel zelf, met bijna een factor vier gestegen is, valt het hem ineens ook op.

Zijn vraag is: zou hij nu moeten verkopen? Dat is op zich niet onredelijk - na zo'n stijging. Maar aan de andere kant: als dat bedrijf hem vanaf nu elk jaar tien percent (en stijgend) van zijn investering gaat betalen - waarvoor heeft een mens op de duur nog zijn belegd kapitaal nodig?

Tja, "als we het wisten, dan zaten we hier niet", denken wij die onze dagen verslijten als werknemers in de financiële markten vaak. Maar ik denk dat mijn vriend een punt heeft. Dat punt zet ons op het spoor naar de vraag wat er dan mis kan gaan. Als hij het aandeel met die fraaie logica houdt, welke scenario's moeten zich dan voordoen, zodat hij daar van spijt van krijgt?

Er zou een zware crash kunnen komen, maar hoe erg is dat? Ik vermoed dat hij zijn aandeel al sinds voor de crisis van 2,000 heeft, dus net als toen, gewoon, rustig uitslapen, en je komt dat soort dingen wel te boven. Ze betalen tenslotte tien percent (en stijgend) per jaar. Dat laatste hoeft niet te blijven duren, maar als het werkelijk significant daalt zou dat ofwel impliceren dat het bedrijf zelf in een serieuze crisis terechtkomt, ofwel de hele wereldeconomie. Als je kennelijke symptomen van een zeepbel begint te zien (de loodgieter en de postbode praten ook over aandelen), dan mag je ook altijd verkopen; je koopt ze binnen een paar jaar wel een stuk lager terug in. Maar daar ziet het allemaal op dit moment niet naar uit. Natuurlijk, het kan allemaal wel, maar als je met tamelijk tot zeer onwaarschijnlijke dingen gaat rekening houden (de Derde Wereldoorlog breekt uit; er valt een komeet op de Aarde...), dan praat je niet meer over dat aandeel. Dan moet je gewoon je geld op een spaarboekje zetten omdat je nu eenmaal erg risico afkerig bent.

En dus besloten wij dat hij zijn aandelen maar gewoon ging houden, en met een beetje geluk (de dividendenstroom blijft elk jaar een beetje stijgen) heeft hij binnen nog een paar jaar zijn inleg terug.

Ik veronderstel dat wij hier gewoon het "buy and hold" principe hebben herontdekt?

Geen opmerkingen: