Het zal toeval zijn, maar precies één dag na mijn klacht van gisteren zie ik een voorbeeld van wat ik mis:
http://www.ivanjanssens.be/dutch/nartikel.asp?link=122
En ik citeer:
[Marktfundamentalisme is] "de opvatting dat falende markten beter zijn dan falende overheden".
En welke leemte is hier voor mij mee opgevuld? Wel, de term "marktfundamentalisme" is vaak afkomstig van een hoek die zo ingaat tegen de simpelste feiten ("het kapitalisme veroorzaakt de armoede in de wereld") dat ik ze zonder meer "dom links" noem. En als die kastaars een term als een scheldwoord zien, dan moet het in werkelijkheid wel een compliment zijn. En dus begon ik mezelf "marktfundamentalist" te noemen.
Natuurlijk is het vervelend dat je daarmee associaties met Bin Laden oproept. Maar toch had ik er verder nooit bij stilgestaan. En dus leer ik nu van Ivans tekst iets wat ik onderbewust wel zal gedacht hebben, maar dat ik toch nooit expliciet heb weten te maken:
"marktfundamentalisten (...) bestaan niet. Ik ken er in elk geval geen. Ook Milton Friedman niet, die zich er ter dege bewust van was dat markten, net als elke andere menselijke instelling, kunnen falen. De neoklassieke economische theorie staat bol van termen zoals externaliteiten, collectieve goederen en andere vormen van marktfalen."
Ziedaar! Het gaat niet om een religieus geloof in markten. Wij weten zeer goed dat markten kunnen falen, sterker nog, onze eigen teksten staan bol van de zoektocht naar voorbeelden. Het is precies analoog aan het verwijt van de creationisten dat wetenschap een religieus geloof is, dat dringend in vraag gesteld moet worden - terwijl wetenschap niets anders is dan het in vraag stellen van wat we al denken te weten.
Ik had het nooit toegepast op de economie - ik ken er waarschijnlijk niet genoeg van. Maar ik ben wel blij dat iemand het me verteld heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten