Hoewel baby Thomas zijn keel al iets meer heeft opengezet dan destijds peuter (toen nog: baby) Sarah, blijft hij een bijna onrustwekkend rustig baaske. Alles bijeen (op pakweg: zestig uur) misschien tien minuten.
Deze nacht heeft hij vier of vijf uur aan een stuk geslapen. Dat is letterlijk te goed om waar te zijn. Op dit moment vrezen we een beetje dat één of andere functie wat tegen zit, maar omdat alle babies tijdens hun eerste dagen iets aan gewicht verliezen kunnen we het daaraan niet zien. Ik hoop maar dat we morgen minstens stabilizering krijgen.
Voor de rest doet hij af en toe zijn oogjes open, zwaait wat met zijn knuistjes terwijl hij "eh, eh" zegt, en hij valt weer in slaap.
Tot nu toe reageert peuter Sarah bijzonder goed op de komst van haar broer. Vandaag heeft ze hem zoentjes gegeven en met het handje gestreeld. Ze was zeer schattig toen ze zijn oortjes aanraakte en "oo'tje" zei, en zijn mondje aanraakte en "mondje" zei. Iets minder goed was de priemende vinger in 't manneke zijn oog, waarbij peuter Sarah "oogje" sprak. Maar baby Thomas liet alles zonder protest passeren. Hij lag natuurlijk ook in de sterke armen van zijn papa, die zijn dochter vriendelijk doch beslist van verder poken deed afzien.
Alles bij elkaar een zeer redelijke dag, waardig besloten met een Wagneriaans concert van Peuter Sarah, toen die door haar papa (90% geholpen door een zeer behulpzame tante Inge) in het badje gezet werd. Van al dat gebrul was ze zo uitgeput dat ze in slaap viel en zelfs niet wakker werd toen papa haar oppakte. Dus geen flesje melk voor het slapengaan - en papa rekent er al op morgen rond 06.00 uit zijn bed te worden gebabbeld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten