maandag 4 juni 2007

Variaties op Spaghettisaus

De vergadering is voorbij en de mensen beginnen op te staan en het gaat nog even van "en hoe gaat het met de kindjes?". Ik merk op dat peuter Sarah (weer eens) eerder traag is in het mee eten aan tafel: haar nichtje van zes maand jonger eet heelder schalen patatjes en olijven en zelfs witloof leeg, maar Saartje zegt daar allemaal heel beslist "nee" tegen.

"Logisch" zegt één van de deelnemers met een uitgestreken gezicht, "dan had je maar geen tabasco in haar spaghettisaus moeten mengen".

Ik zit een fractie van een moment als door de hand Gods geslagen. Allerlei bancaire onderwerpen circelen samen met peuter Sarah rond mijn hoofd, maar wat dat allemaal met spaghettisaus te maken heeft? Nog een andere collega zit instemmend te knikken, en de vreselijke waarheid daagt. "Hoe, hebben jullie mijn blog dan gelezen (1)?" vraag ik met een klein stemmetje.

En jawel...

Men - sen - lief. Er blijken zelfs diverse theorieën in omloop te zijn. De eerste zegt dat de spaghettisaus onze nagelnieuwe verbouwing al om zeep heeft gebracht voor ze af was. De tweede zegt dat ik op één of andere manier bijzonder onnadenkend met de spaghettisaus ben omgegaan. En de derde denkt dat ik er flauwe grapjes mee heb uitgehaald: tabasco in de saus van peuter Sarah, bijvoorbeeld.

En om het verhaal compleet te maken zit Axxyanus me in de commentaren nog uit te lachen ook.

Tja, ik geef toe dat elk van die theorieën zeer plausibel is. Waar blijven de plausibele theorieën over de vraag hoe leven is ontstaan? Wat zou de oorzaak kunnen zijn van de divergentie tussen de Islam en het Westen, die moet begonnen zijn ergens tussen de elfde eeuw, en die definitief was vanaf de Industriële Revolutie, halfweg de achttiende? Heeft iemand evenveel ideeën bij de vraag "waarom is er iets, en niet veeleer niets?" als over het Groot Spaghetti Saus Schandaal?

En de armoede in de wereld is voorlopig ook nog niet opgelost - ik signaleer dat zomaar even zonder meer, natuurlijk.

------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/05/puber.html

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja Koen, ik kan het niet helpen maar ik vind dit soort situaties grappig. Hoewel ik het niet helemaal juist vind dat je dat als uitlachten karakteriseert. Nu ja, één positief aspect is er wel. Je blog wordt blijkbaar meer gelezen dan je dacht.

Wat de plausibele theorieën betreft over het onstaan van het leven of over hoe we het best de armoede bestrijden, die laat ik over aan mensen die daar beter geplaatst voor zijn dan ik. Ik kan niet eens een antwoord geven op de vraag hoe we het best iemand van zijn (bij)geloof afhelpen of hoe we het best kritsich denken bevorderen bij de mensen of zelfs maar op de vraag wat ik mijn vrouw best kado doe voor haar verjaardag.

Koen Robeys zei

Oh, maar dat "uitlachen" was absoluut niet serieus hoor! Het is gewoon mijn manier om het grappige van de situatie verder uit te drukken. Iedereen begrijpt natuurlijk dat de lol er meteen af zou zijn als ik gewoon vertelde wat er nu precies gebeurd was...

Enneh... hoor ik daar een paar echo's van een Groot Verjaardags Cadeau Schandaal?

:-)))