dinsdag 20 november 2007

Brad DeLong heeft het ook over IQ

Op dezelfde dag als mijn vorige post over “IQ en rassen” (1) had Brad DeLong er ook één:

http://delong.typepad.com/sdj/2007/11/william-saletan.html

Die post is interessant omdat ik het al eerder had (2) over hoe zwarten op IQ tests gemiddeld lager scoren dan blanken, ergo, “het is wetenschappelijk bewezen dat negers dommer zijn dan blanken”. Mijn punt was al die tijd: ik geloof er niet erg veel van. Maar los van de redenen daarvan staat in de post van DeLong nog iets dat ik niet wist. Hier is het begin:

The average IQ score of America's "white" population today is 100. According to Ulric Neisser, America's "white" children in 1932 had an average today's-test IQ score of 80. Dutch army conscripts in 1952 scored 30 IQ points lower than conscripts in 1982. Dickens and Flynn (2006) estimate that the African-American IQ test average rose by 6 points relative to the "white" average between 1972 and 2002. According to Brierley (1970), in the 1960s African-Americans from Ohio had an average IQ score greater than that of whites from Arkansas by 10 points. Thomas Sowell reports that in Northern Ireland the Catholic average lags the Protestant average by 15 IQ points.”

Kijk, het hele punt van boeken over die “negers die dommer zijn dan blanken” is nu juist dat “intelligentie”, in de zin van “verstand” (en niet alleen maar iets als “intelligentie is datgene wat door intelligentietests wordt gemeten), genetisch vastligt, dat er weinig aan te doen is als je dom bent, en dat we onze inspanningen (zeg: in onderwijs) beter niet richten op hopeloze gevallen (lees: zoals negers) omdat je nu eenmaal geen hersenen kan creëren waar er geen zijn.

Maar als dat waar is – hoe kunnen ethnisch identieke groepen, met niet meer verschil dan één generatie, dan zulke significante verschillen scoren? De verschillen lopen zelfs hoger op dan de verschillen die zo onoverbrugbaar lijken, wanneer ze waargenomen worden tussen blank en zwart!

Nu had ik al soortgelijke kritieken aangehaald als volgt: Koreanen in Japan scoren altijd iets van 10 punten lager dan Japanners, waar dan ook bewezen wordt geacht dat Koreanen dommer zijn dan Japanners. Maar als je Amerikaanse Koreanen en Japanners test, dan scoren ze ongeveer gelijk, en daar gelden ze als bewijs dat Aziaten slimmer zijn dan blanken.

En toch... In het artikel van DeLong vernemen we ook nog dat de blanken altijd beter scoren dan de zwarten op de abstracte tests, en dus niet (zoals het langharig links gespuis altijd probeert te beweren) op de testen over “middenklasse vocabulaire”. Dat pleit toch weer voor een sterke genetische component, nietwaar? Alleen...

When European immigrant groups in the United States scored below the national average on mental tests, they scored lowest on the abstract parts of those tests. So did white mountaineer children in the United States tested back in the early 1930s. So did canal boat children in Britain, and so did rural British children compared to their urban counterparts, at a time before Britain had any significant non-white population. So did Gaelic-speaking children as compared to English-speaking children in the Hebrides Islands. This is neither a racial nor an ethnic peculiarity. It is a characteristic found among low-scoring groups of European as well as African ancestry.”

Kijk toch eens aan. We krijgen het ene voorbeeld na het andere van dingen die heel goed zouden verklaard zijn indien er een genetische basis voor was, terwijl even verder kijken de theorie meteen weerlegt. DeLong maakt er een punt van dat je de bron van die punten, Thomas Sowell, niet snel even als “links” kan afwimpelen – een tactiek die dom rechts wel eens meer probeert. (Even googelen leert dat de discussie is of Sowell wel een “conservatief” is, als hij zichzelf liever “libertariër” noemt.)

En dus zijn we eens te meer nog steeds bij de vraag die ik al enkele keren gesteld heb. Het verlangen om te kunnen zeggen dat zwarten dommer zijn dan blanken is duidelijk groot. Maar dat er grote problemen zijn met de resultaten van IQ-tests om dat te meten is niet minder duidelijk. Let wel, ik ben zeker niet in een positie om te ontkennen dat er raciaal bepaalde verschillen in intelligentie kunnen zijn. Ik blijf alleen van mening dat we er nooit in slagen geloofwaardige redenen op te geven waarom we dat zouden geloven.

--------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/11/iq-tests-nu-ben-ik-overtuigd.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/01/racisme-misdrijf-opinie-of-theorie.html

2 opmerkingen:

XXX zei

Een IQ test is wat hij is: een min of meer nauwkeurige test van intelligentie. Als je een verschil meet tussen twee personen (of groepen), kan je vrij zeker zeggen dat dat verschil er ook effectief is, de verklaring hiervoor vertellen is natuurlijk een ander paar mouwen. Om je een hint te geven: het stijgen van 6 punten door zwarten bewijst ook niet dat er GEEN genetische component in zit, misschien is je IQ test over 30 jaar misschien 'meer aangepast aan zwarten' geworden...

Toch zijn er tientallen, zoniet honderden studies verricht op erfelijkheid en IQ (google eens op heritability of IQ - meestal gaat men dan IQ testen doen op broers en zussen, ouders en kinderen, al dan niet in een gescheiden omgeving opgegroeid) en alle komen zij uit dat IQ in belangrijke mate erfelijk bepaald is. Pas dus op met beweringen dat het 'alleen' een kwestie van opvoeding zou zijn, wat voor je het weet ben je wetenschappelijke nonsens aan het verkopen. De consensus conclusie is overigens de volgende: de covariantie wordt voor ongeveer 50% door erfelijkheid bepaald en voor 50% door opvoeding. Of simpel gezegd: als 2 personen een IQ verschil van 20 punten hebben, dan ligt dat voor 10 punten aan de genen en voor 10 punten aan opvoeding. Of nog simpeler (maar minder correct): door aangepaste opvoeding zal je dat gat waarschijnlijk maar voor de helft dichtmaken. Afgaande van het feit dat zwarten 30 jaar geleden op 85 zaten en nu op rond de 90, blijkt dat natte vingerwerk min of meer te kloppen: waarschijnlijk gaan ze door wegwerking van sociale achterstand nog een paar puntjes stijgen, maar ik vermoed ook dat ze de volgende 30 jaar minder dan 6 punten zullen winnen.

Natuurlijk moet die 50% met een korrel zout genomen worden: er zijn immers een heleboel complexe factoren waarvan het niet meteen duidelijk is of het effectief genetisch is, of misschien cultureel van de ene op de andere generatie wordt overgedragen (misschien wordt er bij zwarte kinderen van jongsaf aan een soort van minderwaardigheidscomplex ingebakken waardoor ze minder geloof hebben in schoolse opvoeding). Of: stel je even voor dat varkensvlees (of hondenvlee als je de Japanners er wil bijhalen) eten goed zou zijn voor de ontwikkeling van de hersenen en dat we een IQ verschil vaststellen tussen Moslims en niet-Moslims. Dat is dan uiteraard geen genetische component, maar denk je dan dat die Moslims dan plots spontaan varkensvlees aan hun kinderen zullen geven? 't Is dus niet omdat iets niet genetisch is, dat je het daarom gemakkelijk kan veranderen. Misschien is het over een jaar of 20 zelfs gemakkelijker om iemands genen aan te passen dan iets aan zijn opvoeding te doen.

Koen Robeys zei

Bruno: ik was heus niet van plan te ontkennen dat er een genetische component in de verklaring van "verstand" zit, hoor. Alleen ben ik nogal sterk overtuigd van de conclusie van je eerste paragraaf. Ik denk dat we op basis van wat we weten best agnost zijn over de vraag hoe het zit met verschillen in *verstand* (nota bene: *verstand*; niet "resultaten op IQ-tests") tussen groepen.

Dus ik twijfel er niet aan dat zwarten lager scoren op IQ tests. Ik twijfel er wel aan dat zwarten gemiddeld minder verstand hebben dan blanken. Het "Koreanen Japanners verhaal" toont dat een verschil van 10 tot 15 punten integraal kan te wijten zijn aan sociale achterstelling. Verder zie ik dat sociaal achtergestelde zwarten in de VS 10 tot 15 punten minder scoren dan blanken...

Zoals je ook schrijft, dat bewijst niet dat er "GEEN genetische component in zit"; maar dat geeft ons ook helemaal geen reden om te geloven dat er WEL één inzit.

En als ik pleit voor agnosticisme (in de zin van "we weten er niets van en met wat we beschuikbaar hebben *kunnen* we het ook niet weten") dan is het voor mij een logische conclusie me af te zetten tegen ideeën als "er is met dat ras toch niets aan te doen, dus pleiten we voor het stopzetten van de inspanningen".

Dat is iets heel anders dan vlakaf ontkennen dat er genetische verschillen zouden *kunnen* zijn. We weten het alleen niet. En dus vind ik dat we voor genetische oorzaken van verschillen in IQ precies evenveel reden hebben om er van uit te gaan, als voor Goddelijke interventie.

Wat niet wegneemt dat God zou *kunnen* bestaan, natuurlijk, evenals engelen, kabouters enzvoort.