maandag 18 mei 2009

De kracht van de wereldeconomie

Bladerend door mijn oude posts over “financiële markten” (1) bots ik nog eens op de post waarin ik mezelf tot meesterbelegger uitriep: ik had besloten te proberen “vallende messen op te rapen” (2), maar daarbij wijselijk beslist dat te doen via de techniek van het “middelen” (3) èn er goed op te letten dat daarbij niet meer dan een op voorhand besliste hoeveelheid spaargeld kon verloren gaan.


Ik kan, een half jaar later, melden dat ik “het industriële aandeel” in vier beurten heb gekocht, voor twee percent van mijn spaargeld, en dat het binnen de kortste keren gereduceerd was tot 0.6% van mijn spaargeld: een echte meesterbelegger! Maar ik ben er wel in geslaagd, op dat dieptepunt op mijn tanden te bijten en niet bij te kopen. Zeer oppervlakkige geesten denken nu: “hoe, niet bijkopen op het dieptepunt, dat is toch juist wat je wel moest doen?” (jaja, het is intussen weer wat hoger: hah!...). Ik stel voor dat u en ik, beste lezer die dit gedacht heeft, overeenkomen dat we elkaar nooit zullen begrijpen, en zonder gewelddaden onze eigen weg gaan.


Maar het punt waarover ik het wou hebben was het volgende. De post dateerde van vrijdag, 19 september, dus enkele werkdagen nadat Lehman Brothers was failliet gegaan, en duidelijk werd dat het de regering Bush (!) was die nog vier zéér lange maanden aan het stuur van de wereldeconomie zou staan. En de post verwees ook naar een idee dat ik ergens gelezen had. Je kon best, zei dat idee, eens proberen praktisch blind iets te kopen op de financiële markten, voor zover het maar niet zelf midden in de zware storm zat (dus geen bank, maar wel, zeg: dat industriëel aandeel van mij). Het idee was dat OFWEL binnen enkele maanden zou blijken dat de wereld niet verder de afgrond was ingegaan, en dan zou je dat “om het even wat” aan bradeerprijzen opgeraapt hebben, OFWEL was de economie wel degelijk verder achteruitgegaan maar in dat geval zou je belegging die fout was gegaan werkelijk het minste van je zorgen zijn. Het “inktzwart scenario” (4), zeg maar.


Welnu, het is nu goed een half jaar later, en ik denk te kunnen zeggen dat ik het fout voor had. In mijn oordeel is de wereldeconomie sinds die vroege herfst van 2,008 wel degelijk nog zwaar verder afgegleden – maar toch zijn we niet in “het inktzwart scenario” terechtgekomen. Let wel, ik weet zéér goed dat niets belet dat we alsnog in dat scenario terechtkomen. Alleen was de causaliteit zoals ik die zag – de kleinste (voor zover significant) tik naar beneden had zogezegd volstaan om er wel in te komen – niet wat er is gebeurd. De significante tik is er gekomen; het inktzwart scenario niet, en als het er alsnog van komt zal het niet door de tik van de winter 2,008/2,009 geweest zijn.


Zegt ons dat iets waaraan “we” (ik moet voor mezelf spreken: ik weet het) niet gedacht hadden? Mij wel. Ik denk dat ik onderschat heb dat onze wereldeconomie van pakweg het jaar 2,008 veel en veel sterker in zijn schoenen stond dan de economie van pakweg de jaren twintig van de twintigste eeuw. Mijn indruk is dat we als systeem klappen hebben gekregen die vergelijkbaar zijn met de klappen van toen (ik ben van geen kanten genoeg op de hoogte om ze kwantitatief te vergelijken, maar zeg dat het in grootte orde zo is), en dat we druk bezig zijn nog altijd recht te staan. Terwijl de economie van de jaren dertig van de twintigste eeuw knock out op de grond lag.


-------------------------------------------

UPDATE. Kijk, iemand heeft het "flauw" gescoord. De laatste tijd kreeg ik dat nog enkele keren, en toen dacht ik, "ah, is dat het perspectief? Hmmmm, volgende keer beter" of zoiets. Maar nu? Ik had heus geen juichende scores gewild, maar voor deze eenvoudig bedoelde beschrijving van wat ik denk dat er gebeurd is: ik heb geen flauw benul waarom er iets mis mee is.


Je mag het er altijd bijzeggen, hé, ik kan er nogal goed tegen, of ik probeer toch... :-)


-------------------------------------------

(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/search/label/financiële markten

(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/01/dont-catch-falling-knife.html

(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/middelen.html

(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/en-dan-nu-een-inktzwart-scenario.html

1 opmerking:

Anoniem zei

We staan idd. nog altijd recht. Toch ben ik deze keer wat pessimistischer dan jij.... voorlopig halen we het maar wij zullen nog jaaaaaaren mogen zwoegen om de fiscale lasten hiervan te dragen. Europa komt er misschien niet zo goed vanaf als we nu denken?? Een artikeltje dat ik gisteren las in de FT: http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/columnists/anatole_kaletsky/article6308164.ece
M.