http://krugman.blogs.nytimes.com/2010/03/16/capital-export-elasticity-pessimism-and-the-renminbi-wonkish/#more-7929
Alleen, vandaag zit ik dieper dan ooit, dus ik zal, hopelijk, morgen proberen het te lezen. Intussen zit ik met die verwondering. Ik zou gezworen hebben dat ik al jaren verneem dat China de VS juist een heel groot plezier doet door al die goedkope producten te leveren, in ruil voor wat essentiëel stukjes groen geschilderd papier zijn. Ik zou gezworen hebben dat Krugman zelf ook dergelijke dingen heeft geschreven.
Heb ik het mis, of is hij van mening veranderd? Ik wil best geloven dat de wereld er "in de greep van de liquiditeitsval" heel anders uitziet (dat is tenslotte wat ik zelf ook vind) dat onder normale omstandigheden, met andere theoretische consequenties, maar toch. Ik zie de logica niet.
Maar misschien moet ik gewoon eerst dat artikel lezen...
2 opmerkingen:
Instead, you should focus on China’s currency intervention, in which the government buys foreign assets and sells domestic assets, on a massive scale.
Kan iemand mij dit met een voorbeeldje uitleggen ?
Het buyen van foreigns assets begrijp ik, nl. we kopen Amerikaans overheidspapier, maar dat sellen van domestic assets ?
Aan wie ? Of bedoelen ze daar binnenlandse kredietverlening mee, door leningen van staat tot bedrijf ?
Tonny
Tonny
Zou hij niet gewoon de export van binnenlandse producten naar de VS bedoelen?
Een reactie posten