Deze keer wil ik een foto laten zien die zoals die van mij, een tijdje geleden (1), zomaar ineens tevoorschijn kwam. Deze keer is het er één uit de Tweede Wereldoorlog. En anders dan mijn foto heeft deze wel een zeker historisch belang. Hoewel dat niet is waarom ik de foto toon geef ik toch dat beetje kader mee.
De Tweede Wereldoorlog heeft zoveel dramatische, vreselijke, gruwelijke dingen zien gebeuren, dat massa's gebeurtenissen die in een andere context de sensatie van het decennium zouden geweest zijn, doodeenvoudig al lang weer vergeten zijn. Zouden veel lezers ooit gehoord hebben van hoe één van de machtigste schepen van de Britse vloot, het slagschip de Hood op een dag, vroeg in WOII in een heuse zeeslag met de Duitse Bismarck terechtkwam? In elke andere context zou je er over kunnen vertellen als over een titanengevecht; vandaag is het een fait divers, verloren in die massa andere onderwerpen uit WOII. En het geviel dat de Bismarck de slag won en de Hood, vlaggeschip van de machtigste vloot op Aarde, werd tot zinken gebracht. Met man en muis vergaan: maar op het totaal aantal doden van de oorlog was het nog geen trilling op de teller...
Onder de vele bemanningsleden van de Hood was er één van wie een dorpsgenoot dienst deed op één van de schepen van het escorte van het slagschip. Die dorpsgenoot nam een foto van het "fait divers" dat eigenlijk een gebeurtenis van historische proporties was, en nadat hij de slag had overleefd bezorgde hij de foto aan de moeder van dat bemanningslid.
Wat voor ons de foto van dat "fait divers" is, was voor de moeder de foto van het graf van haar gesneuvelde zoon. Met de laatste foto van, wie weet, de laatste momenten dat je zoon nog in leven is loop je niet naar een krant of een museum. Dat soort foto plooi je integendeel zorgvuldig op en je stopt hem weg tussen je allerpersoonlijkste papieren en bezittingen, bijvoorbeeld in je portefeuille. En je leeft verder met je onuitsprekelijk verdriet, en als de rest van de wereld weinig historisch materiaal heeft over de historische gebeurtenis die als fait divers uit de herinnering is verdwenen - wel, iets zegt me dat die mevrouw daar nu eens echt nooit bij heeft stilgestaan.
En toen werd de mevrouw ergens aan het einde van de twintigste eeuw tachtig of negentig jaar, en ze overleed, en kinderen en kleinkinderen of wie dan ook bladerden eens tussen de papieren die de oude mevrouw al die decennia letterlijk op haar hart had gedragen...
... en ze vonden dus een historische foto van de laatste momenten van het roemruchte Britse slagschip. Veel meer dan het verhaal van de historische gebeurtenis is het nu het verhaal van de treurende moeder, die ongeweten de foto met het graf van haar gesneuvelde zoon al die tijd op haar hart had gedragen dat mij, met een klein hartje, de foto op dit blog doet plaatsen.
----------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/02/een-foto-uit-de-eerste-wereldoorlog.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten