Anders dan vier jaar geleden moet ik deze keer ook maar eens een paar namen noemen: wat hebben we er anders aan als we er ooit, veel later, nog eens op terug willen kijken?
Dezer dagen lees ik dat een "Haley Barbour" serieus bezig is met het opzetten van een campagne, en hij zou één van die namen kunnen zijn die niet alleen maar symbolisch meedoet. Ik had er nog nooit van gehoord. Natuurlijk, vier jaar geleden had ik ook nog nooit gehoord van "Palin" en "Romney" en "Huckabee". Dus bijna twee jaar voor datum: Barbour, dat is één.
En dan is er een "Tim Pawlenty". Iets zegt me dat ik die naam al eens gehoord had, maar ik moet googelen om te weten dat hij de gouverneur van Minnesota is. Ook dat zou een serieuze kandidaat worden, maar alweer, de facto had ik er nog nooit van gehoord. Hij staat bij deze op mijn lijst.
Wie we wel nog kennen van vorige keer is Huckabee. Hij lijkt nogal veel aanhang te hebben op basis van zijn uitgesproken religieuze overtuigingen en zeer rechtse opvattingen, maar daarmee is wat ik van hem weet uitgeput. Aantrekkelijk voor de extreme vleugel van de Republikeinen, dus, maar niet voor al de rest. Vorige keer hebben we er vrij veel van gezien, dus mijn intuïtie (dat het een waardeloze kandidaat is) is al weerlegd voor ik ze kan uitspreken. Afwachten maar...
Van zowat hetzelfde kaliber is Sarah Palin. Een mens vraagt zich welke speling van het lot er ooit in geslaagd is haar in dit soort positie te brengen, maar soit. Haar amusementswaarde is hoog, al was het maar omdat je er zo'n prachtige verzameling uitspraken als "de Democraten zijn bang van Palin" mee kan aanleggen. Als iemand er nog voorbeelden van kent...? Je kan het risicoloos laten weten: ikzelf zal er geregeld mee komen gnuiven maar ik zal ook degene zijn die afgaat als een gieter als ze over twee jaar als nieuwe Jimmy, Billy of Barack de eed aflegt. Hoe dan ook, behalve haar amusementswaarde is er natuurlijk altijd nog de zeer kleine kans dat ze de nominatie haalt, en dan is het broodje van onze communistische president gebakken...
Een heel ander geval is Mitt Romney. Iemand die weet dat het kapitalisme niet de oorzaak is van honger in de wereld: een mens zou nog vergeten dat dat ooit vaak aan het woord kwam bij de Republikeinen. Ik hoop dat het een kandidaat zoals Romney wordt, zodat ik zal kunnen volgen met een attitude van "moge de beste winnen". Wel zal ik ook hem, zoals alle Republikeinen, blijven volgen met de "DeLongvraag" in mijn achterhoofd:
Wanneer had je door wat een waanzinnige onderneming de Irakoorlog was?
Wanneer heb je dat voor het eerst openlijk gezegd (url)?
Kijk, je wil serieus genomen worden - dan moet je daar een antwoord op kunnen geven. En omgekeerd, je wil/kan daar geen antwoord opgeven - dan kan je niet verwachten dat je beoordelingsvermogen erg serieus zal genomen worden.
Maar ik weet zeker dat er onder de Republikeinen zeer serieuze mensen moeten zijn, die ook de eerste lessen economie en economische geschiedenis kennen. Jammer, natuurlijk, dat ze allicht ooit wel eens één of andere politiek overeenkomstig Friedrich Hayek kunnen gevoerd hebben, en dat ze nu per dom rechtse propaganda communistische spionnen zijn (1). Tja, er zit nu eenmaal een kost vast aan dat meehuilen met de domme kant van jouw spectrum...
Tenslotte wordt in dit stadium ook Gingrich vernoemd. Kijk, dat is er weer zo één waarvan mijn opinie, vandaag, is dat die niet of amper de voorverkiezingen zal halen.
En dat zijn er dan zes. Zes namen waarvan je je bij sommigen binnen twee jaar al niet meer zal kunnen voorstellen dat ze er ooit bij waren - en die nu toch vaak genoemd worden als serieuze kandidaat. Ik loop me al mijn hele leven te verwonderen over deze eigenschap van de verkiezingen - en ik kan zelfs niet zeggen wat ik daar zo blijvend fascinerend aan vind.
-----------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten