Zeg nu zelf, het begon zelfs al een beetje eentonig te worden, ieder jaar die "9/11" herdenking, terwijl er toch ook geen haar op je hoofd was dat er aan zou denken het hele geval dan maar te vergeten. En dus zag ik de tiende verjaardag al een beetje met lede ogen naderen, tot ineens Bin Laden geflurkt was - en zag die tiende herdenkingsdag er niet ineens een heel stuk opgefleurd uit?
En nu lees ik kort op mekaar het nieuws dat er weer één een kruisraket op zijn dak heeft gekregen en dat er een andere is gevangen genomen. Het gaat echt niet goed met de terroristen! Zo kort na de overval op Bin Laden; zou dat allemaal nog wel toeval zijn? En dus begin ik me zelfs af te vragen waarom we daar zo weinig over horen.
Ik begin te vermoeden dat het wel "politiek" zal zijn. Je voelt links gewoon op zijn stoel zitten schuiven. Jaja, je bent af en toe aan de macht en je mag je dan 100 keer moreel superieur voelen, maar daar zit nu de terrorist, Bin Laden op kop, en je hebt een unieke kans om hem, voor de zoveelste keer, maar rustig te laten lopen: allemaal volgens de wet! Of er een raket op te knallen, natuurlijk. Toch maar een raket? Goed idee! Veel wol, maar weinig geblaat, moet ik nochtans zeggen. Het is leuk, dat zwart-wit denken, met jezelf in de rol van wit, maar ver kom je er niet mee. Toch niet in publiciteitstermen.
Bij rechts gaat het niet veel beter. Oeps, Obama is president. Per religieus dogma is dat niet alleen een socialist, maar ook iemand onder wie de terroristen vrij spel zouden krijgen. Een mededeling van de vorm "je mag altijd terreuraanslagen plegen maar weet dat je ook tien jaar later nog altijd bezoek van de US Armed Forces kan krijgen"; het zou ongetwijfeld erg leuk staan: maar niet als Obama de president is. Laat staan wanneer je eigen Groot Genie... Maar laat maar.
En dus, veronderstel ik, blijft het allemaal ongelofelijk stil. Maar ik vind het jammer. De Amerikanen zijn in een positie om te zeggen: "je mag terreuraanslagen plegen (etc)", maar ze doen het niet. Het gaat slecht met de terroristen, maar het lijkt wel alsof we er beschaamd om zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten