Ziekenhuis

Enkele weken geleden werd iemand die me zeer nabij staat bij een verkeersongeval zwaar aangereden. Wakker geworden in een ziekenhuis waarvan de naam hier met de mantel der liefde bedekt zal blijven, was de boodschap "veel geluk gehad, klein mirakel eigenlijk, maar er zijn geen breuken of andere ernstige gevolgen; alleen schrammen, kneuzingen, builen en schaafwonden". En geloof me, voor hetzelfde geld was de begrafenis al achter de rug geweest.

Twee weken later gaat de persoon in kwestie naar huis, maar voelt toch absurd veel pijn, en dat ongeveer overal. De huisarts laat zelf een aantal onderzoeken doen, en nu, alweer drie weken later, hebben we al een inventatis met: twee gebroken ribben, drie barsten in het heupbeen, nog iets van een soortgelijk kaliber ergens anders (het sleutelbeen, dacht ik), niet wandelen, niet fietsen, niet bewegen, enfin, alles behalve niet ademen.

Dus nu maken we mee dat persoon X na een zware klap wordt afgevoerd naar dat bewuste ziekenhuis, daarbij langs alle kanten breuken en barsten heeft opgelopen, en wanneer hij uit het ziekenhuis ontslagen wordt weet de ganse bende van niks.

Kijk, ik wil geen namen noemen of natrappen, hé, ik weet dat we allemaal maar mensen zijn en allemaal fouten maken. Maar als ik de heilige Vincent was, ik zou g*********e toch eens in Antwerpen een kijkje gaan nemen.