Met de hulp van een gewaardeerd familielid is de computer terug actief. De laatste fase van de verbouwingen zal gaan aanbreken, en in theorie (en per contract) moet dat binnen twee weken voorbij zijn. Natuurlijk wacht er dan een hoop her-verhuiswerk, maar soit, het einde van de tunnel is in zicht.
Dus kan ik terug bloggen, en dat is ook de bedoeling. Ik blog omdat ik het wel geestig vind om die overpeinzingen uit te schrijven, die mensen zoals ik nu eenmaal voortdurend overkomen. De laatste tijd is er in ons Vlaamse blogwereldje wat beroering over mensen die lijstjes maken van "meest populair blog" en "blogs met invloed" en zelfs trucs om je blog hoger op dat soort lijstjes te krijgen. Volgens mij is dat soort beroering de uitdrukking van het feit dat mensen om de verkeerde reden met bloggen bezig zijn. Wie blogt om er rijk of beroemd mee te worden zal (volgens mij) wel nooit heel veel inhoud te bieden hebben, en ik twijfel er sterk aan dat je er in dat geval rijk en beroemd mee kan worden.
Natuurlijk, als je het doet als allerindividueelste expressie van je allerindividueelste emotie zal je ook alleen maar dat deeltje van de mensheid bereiken dat uitgerekend jouw soort inhoud en stijl kan waarderen. Dus daar word je ook niet rijk en beroemd van. Ergo, bloggen is niet zo'n goed medium om rijk en beroemd mee te worden. Natuurlijk, enkele mensen zijn rijk en beroemd geworden met bloggen, maar (steeds volgens mij) is dat nogal analoog aan de lotto. Je kan niet plannen ermee te winnen, je kan hoogstens geluk hebben. In elk geval, ik vind dat je moet bloggen omdat je dat geestig vindt, zoals anderen een muziekinstrument bespelen en zo, en niet om jezelf groter te maken dan je bent, want dat laatste lukt toch niet. En op het einde zit je nijdig te kijken naar iemand die - hijg! - meer gelezen wordt dan jijzelf. Tsk, tsk...
Merk op, dat betekent niet dat ik het fout vind om die lijstjes te maken. Ik vind het alleen fout om daar zo sterk bezorgd om te zijn. Die lijstjes zijn zelfs heel interessant om het verschijnsel van de "fat tails" te bekijken. Die term beschrijft het verschijnsel dat dingen die vroeger nooit aandacht, laat staan "succes" zouden gekend hebben, dank zij internet toch kanalen naar buiten vinden. Vroeger konden alleen de Richard Dawkins-en van deze wereld hun ideeën publiceren, nu kan zelfs ik het ook. Dawkins haalt miljoenen lezers, ikzelf haal er tien - maar vroeger zouden het er nul geweest zijn. (Ik blog, dus ik besta - of had iemand dat al gezegd?)
Dus is het heel interessant om lijstjes van "bezoekers" en "invloed" en "populariteit" te hebben. Alleen (just my two cents) juist die fat tails krijgen we daarvan nooit te zien. Dus lezen we er wat iedereen al wist, LVB heeft een veelgelezen blog en er bestaat een kring rond "gentblogt" die ook veel gelezen wordt, enzovoort. Terwijl ik het wel interessant zou vinden om iets te weten te komen over al die kleine clubjes die zich dank zij het open internet kunnen verzamelen. Zijn er nog blogs voor "luciede rechts"? Interesseren nog andere bloggers zich voor antieke en middeleeuwse geschiedenis? Waarschijnlijk hebben de makers van die lijstjes deze informatie, maar jammer genoeg verspreiden ze alleen hun top drie (of zoiets), waarmee niemand verrast wordt.
Soit. Ik hoop vanaf nu opnieuw geregeld te bloggen. Gewoon omdat ik dat een aangename tijdsbesteding vind.
