Papa komt binnen en wordt meteen aan het handje meegenomen naar het stapautootje (1).
"Papa du'en" klinkt het beslist.
Goedgoed, papa zal duwen. Papa legt zich gelaten neer bij een duwsessie van vele, lange minuten, en het duwen begint. "Tuuttuut!" klinkt het opgewekt door het huis. Maar wat is dat? We zijn nog maar de gang en één plaats verder geraakt, en daar remt peuter Sarah met gierende banden.
"L van Liesje!" zegt ze.
Het is begonnen, een jaar geleden, met de letter B. We hebben een mozaiek matje in allerlei felle kleuren, met daarin uitneembare letters in andere, meestal fel contrasterende, kleuren. Peuter Sarah was van bij het begin erg gefascineerd door de B. Misschien omdat je niet alleen de letter zelf, maar ook de gaatjes die in een B zitten kan uitprutsen, en er dan doorkijken zoals door een bril, en "piep" roepen en heel hard moeten lachen.
In elk geval, in die paar honderdduizend keer dat we dat spelletje speelden zullen we zeker wel eens iets als "dat is de B" gezegd hebben. En je moet er geen seconde aan twijfelen dat ze geen flauw benul had van waar we het over hadden.
En voor de rest... Ik denk, echt waar, dat we het hoogstens ook nog eens met "S van Saartje" hebben gedaan, en misschien met "M van mama". Dus "B van Boemba", "S van Saartje" en misschien "M van mama" en...
Ze had het door!
Ze wees naar de B, en ze zei "B 'an bee'tje" en ze keek ons met zo'n triomfantelijk gezichtje aan, dat we niet anders konden dan wild applaudisseren. En toen zeiden wij iets als "T van Thomas" en peuter Sarah sprak dat na, gevolgd door "O van oma" en "P van papa". En dat was allemaal twee, hoogstens drie weken geleden; ze was pas twee jaar geworden.
En vandaag, dus, remt ze met gierende banden haar autootje af als ze bij de lettermozaiek passeert, en ze wijst en zegt "L van Liesje".
Liesl is een nichtje dat ze al goed kent. Vandaar gaat ze naar de "M van mama" en de "A van Akkel" (Axel is de papa van Liesje). De vorige dagen hadden we natuurlijk ijverig letters aangewezen en daar bekende woordjes op geplakt. En zo kennen we dus "R van regen", "N van Noeki", "P van papa", "L van Liesje", "I van Inge" (mijn schoonzus) "B van Boemba", "O van Oma", "M van mama", "S van Saartje", "A van Akkel", "H van Hannah", "T van Thomas", "K van konijn", en "F van fiets".
We hebben de hele mozaiek los gemaakt en compleet anders weer in elkaar gezet, en alle opgesomde letters blijft ze feilloos herkennen. Met "W van water, "E van eten", "J van jasje", "D van doosje", en "Z van zebra" kan het misgaan, hoewel ze het ook al opvallend vaak goed doet.
Een echte spons. En ze staat er zo enorm bij te glunderen als ze die letters herkent...
Binnen negen maanden gaat ze naar het peuter opvangklasje, en binnen een jaar kan ze naar de kleuterschool. Ze moet, natuurlijk, tegen die tijd nog niet Tolstoj gelezen hebben, maar het zou natuurlijk geen slechte voorbereiding zijn.
En had Smetty een tijdje geleden niet voorspeld dat ze binnen enkele jaren haar eigen blog zou schrijven?
------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/geschenk.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten