Enkele weken, toen de eerste voorverkiezingen gingen beginnen was de toestand als volgt: Hillary Clinton was de favoriet, en de concurrenten moesten een aantal duidelijke overwinningen tonen, of ze zouden er heel snel uitliggen (1). Bijvoorbeeld: Edwards
Maar Obama haalde een paar van die overwinningen, en hoewel Clinton (inderdaad) nog lang niet was uitgespeeld werd het een echte ra ce. Daarna deed Clinton het op "Supertuesday" niet slecht, maar dat was niet genoeg om Obama er uit te gooien. Sindsdien haalde Obama een hele reeks "kleinere" overwinningen, en nu ligt hij zowaar op kop in aantal kiesmannen, èn in "momentum" - die magische kwaliteit die maakt dat almaar meer kiezers en sponsors jouw kant beginnen op te kijken.
En zo is de toestand nu precies omgekeerd. Op 4 maart stemmen een aantal belangrijke staten als Texas en Ohio, en als Clinton daar geen duidelijke overwinning boekt kan ze stilaan de boeken sluiten.
We moeten ons goed realizeren dat we nog altijd in een zeer vroeg stadium zitten. Binnen zes maand, midden augustus, zijn (in principe) de twee kandidaten bekend, en dan hebben we al een hoop "echte" campagne achter de rug, met nog drie maand te gaan... En dan zullen al die perikelen rond de voorverkiezingen er als antieke geschiedenis uitzien.
Bij de Republiekeinen is intussen McCain zo goed als zeker van de nominatie. Dat betekent dat we een kandidaat krijgen die vindt dat het aanvallen van een land dat niemand had aangevallen en niemand had bedreigd, en dat nu al vijf jaar militair bezet wordt, een goed idee was. En dat maakt, vanzelfsprekend, dat ik de kandidatuur steun van de Democratische kandidaat, om het even welke, zoals ik die zou steunen van een quasi willekeurige Belgische politicus (niet Flahaut) als die daar op magische wijze werd gecatapulteerd.
En dat is géén compliment.
Er zijn nu eenmaal een paar dingen die in mijn eerlijke mening zo van verdwazing getuigen, dat het voeren van een naar "vrije markt" maatstaven "linkse" politiek in verhouding een zeer klein detail is; iets waar je berustend je schouders over ophaalt en wacht tot het overgaat.
------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/11/de-voorverkiezingen-komen-er-aan.html
2 opmerkingen:
Zie je wel dat er nog hoop is dat je ooit luciede links gaat worden :=)
Na het debat van gisteren is het dus wel duidelijk. Obama wint in de swing states volgende week, zij het nipt. De 'change' doet het hem, en van een ouwe krokodil in het vak als Hillary kan je wel ervaring verwachten, maar weinig 'change'.
Het debat was heel beschaafd en de twee kandidaten paarden als egeltjes, heel voorzichtig. Dat moet wel want bij een dergelijke divide moet de enige de andere wel op het ticket nemen.
Het wordt dus president Obama en vice-president Clinton, met Bill in de coulissen voor de adviezen in het begin. Want weg nu zelf, McCain heeft het charisma van een platworm, en zelfs Amerikanen moeten de Republikeinse leugens en het Iraakse moeras onderhand beu zijn.
De opportuniteiten in het buitenland (en dan vooral het Midden Oosten) zijn legio, met de eerste president die niet deep down denkt dat er geen intelligent leven is verder dan het strand van New Jersey en op Islam-scholen heeft verbleven.
Een reactie posten