Ik zit even (20.15 uur) naar tv te kijken en zie twee 29-jarige politici, respectievelijk van de VLD en de SP-a, die zich mogen uitspreken over de betogingen rond de werkgelegenheid in Frankrijk. Het is interessant om te zien dat ze allebei geen begin van een idee hebben van waar ze over praten. Ze hebben allebei een partijstandpunt van buiten geleerd, en ontlenen hun belangrijkheid aan het feit dat ze dat op tv kunnen herhalen. En dus hoor je dingen als "dat is toch een verkeerde redenering", gevolgd door een herhaling van wat net als stelling geponeerd werd, gevolgd door "en daarbij", als inleiding tot een simpele verandering van onderwerp.
En dus, als netto resultaat: een hoop woorden die overeenkomstig de regels van het Nederlands taalgebruik over het onderwerp gaan, maar inhoudelijk nul, niets, noppes, nada, zilch. En als ik op iets niet kan antwoorden, dan noem ik dat "een verkeerde redenering" en ik begin over iets anders.
Waarom hebben we eigenlijk politici?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten