Volgens een artikel dat ergens vanuit mijn geheugen boodschappen blijft sturen is 20 januari de meest depressieve dag van het jaar. Tenminste, dat zou blijken uit cijfers over bezoeken aan psychologen en psychiaters, of zelfs over zelfmoorden, dat weet ik al niet meer precies. Maar die "20 januari" zal er niet ver naast zijn, omdat het voor mij iets herkenbaars heeft.
Er bestaan mensen voor wie de "donkere dagen" een zekere charme hebben, maar ikzelf hoor er zeker niet bij. Daarbovenop doet 20 januari nog enkele andere dingen fout. De glans van de "feestdagen" is alweer ver genoeg weg om er hoogstens een kater aan over te houden. De volgende gebeurtenissen om naar uit te kijken liggen nog maanden ver weg in de toekomst - ze vallen immers samen met de lente zelf. De donkere dagen zelf duren al lang genoeg om alleen daarvan depressief te worden. Dat soort dingen - ik voel het zelf ook.
Op één detail na. Maar het is een cruciaal detail, en het heeft belangrijke gevolgen . Eén van de weinige dingen die ik dan ook niet aan 20 januari overhoudt is een depressie - integendeel!
Dat ene detail zit in die donkere dagen die al zo lang duren. Dat is inderdaad zo, maar zelfs de donkerste dag heeft nog een zilveren rand (of was het de wolk die juist voor de dageraad het donkerst was?). Er zijn nu eenmaal maar een beperkt aantal donkere dagen per jaar. Als ze al lang bezig zijn, dan zijn ze nu bijna op - dat is nu eenmaal zo. Bovendien, de allerdonkerste dag is 21 december. Dat is de dag waarop de helling van de Aarde ten opzichte van de zon voor Europa het meest ongunstig is. Dus 20 januari, zogezegd de meest deprimerende dag, is eigenlijk een dag van heel goed nieuws. We zijn al een volle maand voorbij het donkerste punt! Het is alweer niet donkerder dan op 21 november, plus er is verschil dat de dagen alweer klaarder worden! Je hoeft er zelfs niet meer heel hard voor te kijken, je kan het echt al een beetje zien!
Voor mij is de meest deprimerende dag één november. Op die dag is het alweer een heel pak donkerder dan in de zomer. Het zijn niet de feestdagen, maar de zomerdagen die net lang genoeg voorbij is om er hoogstens een gevoel van een kater aan over te houden. En nog worden de dagen elke dag een beetje donkerder, en dat zal nog een hele tijd zo blijven. En zelfs wanneer het punt bereikt is waarop ze niet langer donkerder worden - een punt dat bijna twee maanden in de donkere toekomst ligt - moeten we nog een hele tijd door een donkere periode voor ze weer merkbaar klaarder worden. Ja, soms denk ik dat die Afrikanen eens moesten weten (1) met welke problemen wij allemaal te kampen hebben - ze zouden wel ophouden met klagen over wat hongersnoden of een paar malariamuggen.
In vergelijking daarmee is 21 januari zo goed als het begin van de lente...
---------------------------------
(1) Met in het achterhoofd de waarschuwing dat het er niet toe doet hoe dik je er de ironie en het sarcasme opsmeert - er is altijd wel iemand die het letterlijk neemt en verontwaardigd reageert op zoveel cynisme: ironie- en sarcasme alert!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten