Elk jaar met nieuwjaar gaan de leden van onze soort door een bepaald ritueel. We kloppen elkaar (bij wijze van spreken) op de schouder, we wisselen beste wensen en andere vrome uitdrukkingen van hoop op de toekomst uit, en vooral, we wisselen kussen, heel veel kussen uit.
Nu weet iedereen dat er tussen de leden van de soort Homo sapiens moeilijke, sociaal onaangepaste gevallen rondlopen, die, bijvoorbeeld, helemaal niet gesteld zijn op al dat druk sociaal verkeer in het algemeen, en op zoenen in het bijzonder. In de helft van de gevallen echter hebben die sociaal onaangepaste figuren - en iedereen heeft natuurlijk al lang door dat ik het kan weten - nog geluk. Er zit namelijk nogal wat culturele variatie op. Het ritueel behelst bij onze soort dat de vrouwtjes iedereen zoenen en door iedereen gezoend worden, terwijl de mannetjes alleen de vrouwtjes zoenen. In een professionele wereld waarin toch meer dan de helft van de populatie uit mannetjes bestaat, reduceert dat voor de sociaal moeilijke gevallen de grootste ellende toch al tot een mooie 40%.
Maar nu gebeurt er iets vreemds. Je moet weten dat het uiterst, uiterst zeldzaam is dat je met je moeilijk karakter iets anders bereikt dan dat iedereen je als een spelbreker beschouwt, die altijd alles beter weet en altijd zuur zit te kijken bij het vooruitzicht op uitgebreide sociale gebeurtenissen - zoals nieuwjaar. Je moet het maar eens zelf proberen - meet je eens een tijdje één of andere onschuldige excentriciteit aan. Ikzelf, bijvoorbeeld, heb vele jaren van mijn leven geen druppel alcohol gedronken. Gewoon omdat ik het niet lekker vind, dat moet toch kunnen, nietwaar? Tot vandaag drink ik alleen - maar wel met veel plezier! - rode wijn. Je kan je niet voorstellen hoeveel gezaag, gepleit, gemanoeuvreer, tot en met list (ze gieten een héél klein beetje rum in je cola en ze zijn er ècht van overtuigd dat jij niets zal merken...) je moet ondergaan, met geen andere bedoeling dan dat je precies gaat doen zoals alle anderen, zodat iedereen zich weer gerust voelt.
Allemaal door mensen die in rijen staan aan te schuiven om films als "Forrest Gump" of "Instinct" te gaan zien, waar de hopeloze uniformiteit van al die mensen in vraag wordt gesteld, natuurlijk.
Maar terug naar het onderwerp. Er gebeurt, dus, iets vreemds. Het moeilijk, wereldvreemd karakter zet nog maar eens zijn stekels op om zich tegen al te grote overdosissen normaal gedrag te beschermen. Berustend zet hij zich schrap tegen het feit dat hij nog maar eens zal beschuldigd worden van moeilijk doen, spelbrekerschap, apart willen zijn, enzovoort. Hij probeert de kusserij - door een sociale conventie (die via een gelukkig toeval eens een meevaller oplevert) vanzelf al tot een 40% gereduceerd - nog verder te beperken. Ja, hij heeft zelfs genoeg savoir vivre opgedaan om dat op diplomatieke manier te proberen: laat vooral niemand zich persoonlijk geviseerd voelen!
"Ah, gelukkig nieuwjaar, uim, ik veronderstel dat je op deze dagen al zoveel gekust wordt dat je het niet erg vind als ik niet zo'n kusser ben?"
En weet je wat? De minimum reactie is een genereus aanvaarden van het voorstel! "Nee hoor, ik vind dat helemààl niet erg, gelukkig nieuwjaar!". Je krijgt bovendien veel, opvallend veel, positieve reacties. "Oh, nee, help, ik vind dat zelfs heel goed, ik zit nu al aan honderd kussers!". En ook "ik betrap er mezelf op dat wanneer er hier weer één komt binnenwandelen, ik naar mijn scherm begin te kijken alsof mijn leven ervan afhangt."
Tot mijn grote verbazing merk ik dat ik met één van mijn afwijkingen van de sociale norm in de smaak val! En nog wel bij de vrouwtjes! (Hé, zijn er nog mensen die het stom vinden om soep op te dienen voor het eten? Eerst je maag volgieten met warm water, en dan aan de maaltijd beginnen - "waar zijn we mee bezig"?) Zelfs sociaal moeilijke gevallen blijken wel eens gelijk te krijgen!
Dus sta me toe, in een uitdrukking van enthousiasme, alle lezers een breed glimlachend en welgemeend gelukkig nieuwjaar te wensen, en alle vrouwelijke lezers daarbij een knallende maar virtuele zoen te geven! Hola! Gewoon op de wang, hé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten