Zegt dat nu niet alles?

Momenteel heeft iedereen het over hoe de beurs net de verjaardag heeft gevierd van het diepste punt van de crisis, begin maar 2,009. En zo is ook de "Dead Cat Bounce" post alweer een jaar oud (1). Weet je het nog, toen het al een dikke week gestegen was, en iedereen verkondigde dat het alleen maar een schijn-hausse was? De overheden gingen optreden, en dat ging hyperinflatie veroorzaken en de markten (die immers altijd gelijk hadden) gingen daarop anticiperen en de volgende lading dalingen stond er al aan te komen.

En de markten hebben er een verschroeiende rit naar boven opzitten en de rentevoeten, ook de lange termijnen die alleen door de markten worden bepaald staan historisch laag: zo heel hard zitten ze dan toch ook niet op hyperinflatie te anticiperen? Of misschien hebben ze het nog niet door? Maar in dat geval werken ze toch helemaal niet perfect...? Nietwaar?

Maar dit terzijde. Het hele punt is, ikzelf heb nooit, op geen enkel moment, voorspeld dat we deze hausse gingen meemaken. Het enige wat de "Dead Cat Bounce" post heeft gezegd is dat we al die dingen niet konden weten. In die zin - en dus pertinent niet in de zin dat ik het beter voorspeld heb - heb ik in die post groot gelijk gekregen. En omdat ik dat al eerder van de daken had geschreeuwd zal ik het maar bij deze bescheiden felicitatie aan mezelf laten - de lezer moet maar beseffen dat als ik mezelf niet af en toe feliciteer - maar wacht, dit begint verdacht veel op gejammer te lijken.

Nee, in feite wil ik nog iets toevoegen. Ga dus in gedachten terug naar dat punt in maart 2,009. Lehman was dus al een half jaar failliet, de tsunami van een economische crisis was al enkele maanden op volle kracht aan het woeden, en tot overmaat van ramp waren in de VS de communisten aan de macht gekomen. Ne zwarte Marxist als president!! En dus verschenen op alle hoeken van de straten financiële profeten, en de één zag het nog zwarter in dan de ander. En ik méén het: ga voor jezelf terug naar die dagen, beeld je terug die wereld in en vraag je af: wat dacht jij er eigenlijk zelf over? Was jij zoveel optimistischer dan de rest?

Ik denk dat we mogen zeggen dat geen kat meer dan zeer bescheiden optimistisch was - en al de rest zat dieper tot veel dieper dan dat. En dan nu de waarheid, toegegeven, mèt het voordeel van wijsheid achteraf...

De beurs heeft nooit eerder in haar geschiedenis op een jaar tijd een klim van dit kaliber gezien. Nooit.

Maar van al die goeroe's, profeten, analysten, specialisten en andere grote geleerden was er niet één die zelfs maar in de buurt kwam van een beschrijving van wat er zou gaan gebeuren. En het was nochtans waarlijk niet bij gebrek aan papier of belangstelling voor wat ze te schrijven hadden.

Zegt dat nu niet alles? Zie je alweer de kranten volstaan met de nieuwste waan van de dag, "het zal eerst zes maanden goed gaan en na de zomer weer dalen"? Zie je ook maar één reden, iets dat zelfs maar bij benadering op een reden lijkt, om in de verste verte nog je tijd te steken in wat al die specialisten goeroe's etcetra uit hun klavieren rammen, als je ziet dat het verschil tussen wat ze kunnen zeggen en de realiteit niet groter had kunnen zijn?

Filosofisch gesproken is de toestand zeer simpel. Al die goeroe's (enzovoort) zouden moeten ophouden met doen alsof ze natuurkundigen zijn (en dus voorspellingen doen) en beseffen dat ze uitstekende historici zouden kunnen zijn. Een hoop van die mensen heeft echt uitstekende dingen te zeggen over wat er gebeurd is! En zoals dat gaat met geschiedenis kunnen we daar heel veel van leren. Maar slechts heel uitzonderlijk halen historici het in het hoofd dat ze moeten voorspellingen doen, en als het gebeurt zijn de resultaten bedroevend tot dramatisch.

Dat is wat er zou moeten gebeuren. Dat is vanzelfsprekend niet wat er zal gebeuren. Menselijk gesproken is de toestand ook zeer simpel. In één regel: de wereld wil bedrogen worden.

En dus zal de wereld bedrogen worden.

--------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/03/dead-cat-bounce.html