Deze nacht heeft baby Thomas gedronken om 22.00 uur, om 03.30 uur en om 07.20 uur! Maar één drinkbeurt in het midden van de nacht! En 't bazeke is nog maar zeven dagen oud! En 07.20 mag vroeg lijken voor een beschaafd Christenmensch, maar het is toch het uur waarop peuter Sarah wakker wordt, ontdekt dat haar beertje over de rand van het bed is geklommen, en met een klagelijk "kannie..." aan de wereld kond doet dat ze er niet meer aan kan.
Onnodig te zeggen dat een dergelijk onrecht alleen maar kan rechtgezet worden met 330 milliliter volle melk, onmiddellijk oraal toe te dienen door papa... (Op straffe van groot concert.)
Overdag is er wel wat werk aan om de frequenties van Thomas drinkbeurten omlaag te krijgen. Momenteel halen we geen drie uur tussen twee drinkbeurten, en dat is wat zwaar voor de mama. Maar afgezien daarvan, het lijkt weer een enorm braaf babietje. In de crèche zeiden ze destijds van (toenmalig) baby Sarah "dat is nu echt een tevreden babietje". En wij zitten alle uren hout vast te houden dat Thomas dezelfde weg als zijn zus opgaat: momenteel een echt tevreden peutertje.
Volgende aflevering: Baby Thomas huilt.
(Als hij wil, tenminste.)
2 opmerkingen:
Maakt een mens nostalgisch.
Wacht nog een half jaar, als peuter in het bosvarkenstadium komt. Geeft je het gevoel dat je volledig faalt als ouder.
Zelfs dat maakt nu nostalgisch.
Maar niet getreurd, daarna komen er nog vele en vele (stadia).
Om later ietwat nostalgisch van te worden. Het huidige stadium valt wel weer mee, maar later dan misschien weer...
Juist. Ik ben in mijn begin-20ste-eeuw-stadium.
Een baby van zeven dagen, zo 'pas' maar in de wereld gekomen, hoe kan ik daar overheen lezen en waar zijn mijn manieren? Van harte proficiat!
Crescat floreat!
Een reactie posten