Ik schoot in de lach toen ik het nieuws zag, het maakte wel wat dingen bij me los. Krugman is een zeer interressante denker, die zijn economische inzichten combineerde met ideeën rond ontwikkeling, maar ook geografie, en dat interesseert mij altijd. Tegelijk sta ik nog altijd achter mijn post van lang geleden (1), over hoe ontzettend vervelend die anti-Bush litanie begon te worden. Je zal zeggen: die litanieën schrijf jij toch ook? Dat is natuurlijk ook zo, maar bij Krugman was het op een bepaald moment 100%, maanden en maanden lang, en ik was van hem gewoon heel nieuwe dingen bij te leren...
Het punt is: er zat een grote politieke component in. Ik heb me al eerder geamuseerd gevoeld over een soortgelijk geval. Een bepaald soort rechts vermaakte zich enorm over "het gekronkel bij links" toen James Watson, een topwetenschapper in de genetica, had verklaard dat zwarten intellectueel minder begaafd waren dan blanken. En inderdaad, schreef ik, het gekronkel was goed vergelijkbaar met het gespartel bij dat rechts toen Al Gore de Nobelprijs voor de vrede won (2) - en ik moest er bij de Nobelprijs van Krugman meteen aan terugdenken.
Nog maar pas lees ik op een rechtse site over hoe de Republiekeinen nauwelijks hun kandidaat veep hadden bekend gemaakt en de Democraten deden niets anders meer dan haar familie zwart maken. Ik had al medelijden voor me te binnen schoot hoe dat afkomstig was van dezelfde kliek die je ongelofelijk voor rotte vis uitschold, en dat om geen andere reden dan dat je weigerde pink op de naad leugens van Bush na te praten; nota bene, leugens die hij zelf al beschaamd had ingetrokken.
Maar tegelijk passeer ik zojuist een haatpost van links, waar de campagne van McCain werd beschreven als een groep drenkelingen, vergezeld van de oproep er zo veel mogelijk stenen ("anvils", aanbeelden was de gebruikte term) achteraan te gooien. Medelijdend hoodschuddend om zo weinig niveau - los van het feit dat een beroemd spreekwoord niet voor niets afraadt berenvellen te shorten - dacht ik dan weer aan het initiële enthousiasme bij die Republiekeinse kandidaat veep, dat zich al verheugde op "al die beteuterde gezichten bij links" als bleek dat de Republiekeinen daarmee de verkiezingen gingen winnen.
Enzovoort. Momenteel amuseert Brad DeLong (3) zich om "al die beteuterde gezichten bij rechts", in het bijzonder in het licht van de dingen die ze ooit over Krugman hebben beweerd. Mijn favoriet zijn de commentaren bij de tekst van Krugman van jaren geleden, over hoe de huizenzeepbel wel eens in een enorme crisis zou kunnen uitmonden. Puur leedvermaak; ik heb er begrip voor, ik heb er ook al aan meegedaan, maar toch...
Bij een Nobelprijs past het de wijze het politiek rumoer te overstijgen, en zich te concentreren op wat we van de laureaat kunnn vernemen. Krugman heeft analyses gemaakt van internationale handel, en de problemen die daarmee kunnen samenhangen, zoals "winnaars en verliezers van de globalizering". Laat niemand zich inbeelden dat er bij de globalizering geen verliezers zijn. Maar mocht iemand willen meegaan met die lachwekkende clichés dat Krugman "links" is, omdat hij er nu eenmaal zijn vooroordelen niet bevestigd ziet, dan stel ik voor zijn teksten aan het adres van de extreem-linkse anti-globalisten te raadplegen. Krugman is een man voor wie de uitdrukking "he doesn't suffer fools gladly" wel gemaakt lijkt, en in die teksten kan je het er aan zien (4).
En financiële crisissen, natuurlijk. Krugman is altijd een autoriteit geweest op het gebied van financiële crisissen, en toen hij bij de Aziëcrisis opmerkte dat dit een geval was van "de markten weten het niet altijd het best" ging ook bij mij een licht op. De markten weten het haast altijd beter dan de overheid, en dat was toen ook al zo. Maar "haast altijd" is nu eenmaal iets anders dan "helemaal altijd", en die periode was daar een voorbeeld van. Waarbij we niet moeten vergeten dat de markten, tegen het IMF in, er in slaagden devaluaties van de munten uit de getroffen landen af te dwingen, en daarmee het herstel inluidden. En toch... Als je vanzelf afhaakt bij de mogelijkheid dat een ideeëngoed niet altijd en overal en in alle omstandigheden de zegeningen van de vrije markt predikt, dan zal je bij krugman ook moeten afhaken. Maar als je geïnteresseerd bent in hoe het werkelijk zit...
Warm aanbevolen. En welgemeende gelukwensen aan de laureaat, natuurlijk.
------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/02/ver-ve-lend.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/10/james-watson-nobelprijswinnaar.html
(3) http://delong.typepad.com/sdj/2008/10/crooked-timber.html
(4) http://www.slate.com/id/1918/
1 opmerking:
Krugman is helemaal geen autoriteit op het vlak van financiële crisissen? Hij is een autoriteit op het vlak van wisselkoersen en zijn onderzoek naar de impact van geografie schijnt ook goed te zijn - beide iets geheel anders is dan financiële crisissen, waar hij absoluut geen autoriteit op is (maar wel, om de een of andere reden, zichzelf genoodzaakt voelt om heel veel over te schrijven). Ook zijn analyse van de Aziatische crisis is al genoeg bekritiseerd - het is simpelweg duidelijk dat zijn analyse verkeerd is. Het probleem bij de Aziatische crisis was, zoals het probleem uiteindelijk vandaag is: een teveel aan krediet dat door de overheid afgedwongen wordt om in de economie te pompen. Dát was het probleem toen en dat is uiteindelijk het fundamentele probleem nu.
Verder vind ik het argument om aan te tonen dat Krugman niet links is, zwakjes. Extreem linkse anti-globalisten bekritiseren =/= 'niet links', me dunkt.
Een reactie posten