donderdag 16 februari 2006

Cartoons en foto's

Vandaag melden de media dat de regering van de VS de publicatie van “oude” Abu Ghraib foto’s betreurt. Een eigen vertaling van wat één van de pagina’s van CNN vertelde:

"Amerikaanse ambtenaren stelden dat de foto’s niet hadden gepubliceerd moeten worden, omdat ze 'de gemoederen alleen maar verder kunnen ophitsen, en mogelijk aanzetten tot onnodig geweld in de wereld'."

En dat zou letterlijk de statement zijn die de jongste weken sterk werd bekritizeerd op "lafheid", wegens de heiligheid van onze rechten op vrije meningsuiting... indien tenminste op de plaats van “foto’s” had “Deense cartoons” gestaan.

Inhoudelijk is dat laatste iets heel anders, maar logisch is het precies hetzelfde. Waar het op neerkomt is de oproep om bepaalde dingen niet onder de aandacht te brengen, uit vrees dat het de moslims zou kunnen kwetsen, en aanzetten tot nutteloos geweld.

Ik ben dus al benieuwd naar reacties daarop, die ook nog consequent zijn. Ik zie drie mogelijkheden.

(a) Het feit dat de Amerikaanse regering iets zegt maakt het ipso facto waar, en dus hadden ook de Deense cartoons niet gepubliceerd mogen worden, om precies dezelfde reden (namelijk dat die cartoons "de gemoederen alleen maar verder kunnen ophitsen, en mogelijk aanzetten tot onnodig geweld in de wereld").

(b) Het recht op vrije meningsuiting is absoluut, en overheden horen zich niet te mengen wanneer vrije burgers zin hebben om cartoons, misbruiken of whatever onder de aandacht te brengen, of

(c) Een hoop gekronkel en gespartel om te zeggen dat het om twee héél verschillende dingen gaat, zodat het er op neerkomt dat de vrije meningsuiting alsnog absoluut is, tenzij het de Amerikaanse regering niet goed uitkomt, en zonder dat dat laatste wordt toegegeven.

Eerlijk gezegd denk ik dat (c) het meest waarschijnlijk is. Maar omdat dat ook het meest interessant is, zal ik me daar maar niet teveel zorgen om maken.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik vrees dat als puntje bij paaltje komt weinig mensen echt voor vrije meningsuiting zijn. Bijna iedereen heeft wel zijn taboe waarvan hij vind dat dat niet ter sprake mag komen of enkel op een bepaalde manier.

Het ergste nog vind ik dat mensen bepaalde uitzonderingen op de vrije meningsuiting gaan verdedigen met als argument dat de wet dat onderscheid maakt. Ze schijnen niet te
beseffen dat als je de wet als maatstaf neemt, vrije meningsuiting gewoon verdwijnt want elk land kan dan gewoon in zijn wetgeving opnemen welk soort meningen niet mogen geventileerd worden.