Conversatie over commentaren

Vriend (op strenge toon): “Een blog zonder commentaar is geen echt blog! Mossel noch vis! Yuck!”

Koen: “Jamaar, spa-“

Vriend: (werpt geïrriteerd de handen de lucht in): “Bespààr me! Ik heb het al duizend keer moeten horen! Spam! Onzinposts! Overspoeling! Ik moet het checken op usenet, om te weten hoe erg het is! Zeg eens, hoeveel lezers heeft je blog?”

Koen: “Uimmmm, weet niet...?”

Vriend: “Kom, een schatting, hoeveel? Nul? Eén? Vijf? Tien?”

Koen (verontwaardigde, defensieve toon): “Hoe moet ik dat weten, ik heb geprobeerd een teller te installeren, en het is mislukt.”

Vriend (ontmoedigd in een stoel neergezakt): “... en het is mislukt. Moeder, moeder, de wereld is tegen mij, boehoehoehoehoeoeoeoe! En een schatting, wat denk je daarvan? Hoeveel? Niet als een vis staan gapen, noem een getal!”

Koen: “pruttelpruttelpruttel, mopper-mopper-mopper...”

Vriend: “kom, we drukken het uit in de taal die jij begrijpt, aangezien jij er gewoonlijk juist ons mee bestookt. Noem jouw schatting van het aantal. Ik zal dat getal ofwel “kopen”, ofwel “verkopen”. Dat wil zeggen, we installeren samen een teller (jawel, jawel dat IS fysisch mogelijk!) en we vergelijken het gemiddelde na, zeg, een week, met jouw getal. Dus...”

Koen (enthousiast nu hij op vertrouwd terrein komt): “... als ik een absurd laag getal noem, bijvoorbeeld één (jijzelf) dan “koop” jij dat aantal lezers en je betaalt mij (zeg) 1 euro...”

Vriend: “Eén euro per geschatte lezer lijkt me wat weinig, noem het 10 euro.”

Koen (op de bekende ongeduldige toon): “Goedgoed, 10 euro dan, en als we dan vergelijken met de teller die, bijvoorbeeld, tien lezers zegt, dan “verkoop” jij me die tien lezers die je immers aan slechts één lezer had “gekocht”, zodat ik je 100 euro moet...”

Vriend: “... en omgekeerd, als je een absurd hoog getal noemt, zoals honderd...”

Koen: “Wat? Honderd?? Je bent niet wijs, wa-...”

Vriend: “Maar houd nu toch eens voor één keer tien seconden je kwebbel! Gewoon om eens te proberen! Het punt is dus, als jij op het idioot idee komt honderd te noemen, dan “verkoop” ik je die honderd aan 10 euro per stuk; jij moet me nu 1,000 euro, en...

Koen: “... na een week zien we er maar tien, jij “koopt” die tien lezers die je me voor honderd lezers hebt verkocht terug, steeds aan 10 euro per stuk, dus ik ontvang 100 euro, en netto verlies ik 900 euro.”

Vriend: “Kortom, je moet heel precies schatten, want zowel bij te hoge als te lage schattingen moet je voor je beweringen betalen.”

Koen: “Precies! Dat is nu de logica waarop financiële markten gebaseerd zijn! Het werkt zo...”

(Vriend kijkt Koen met zéér vermoeide blik aan)

Koen: “Uim, oeps, je weet misschien al op welke logica die financiële markten gebaseerd zijn?”

(Vriend knikt vermoeid ja.)

Koen: “Want anders was je er toch zeker niet zelf over begonnen?”

(Vriend knikt vermoeid ja.)

Koen: “Ik heb al die dingen immers al veel te vaak verteld?”

(Vriend knikt vermoeid ja.)

Koen: “OK, ik zie het punt. Uim, die schatting. Te hoog, en je “verkoopt”; te laag, en je “koopt”... Uimmmm, uimmmmm, pfffffff, uimmmmm, misschien, zeg... zeven?”

Vriend: “Uitstekend: zeven lezers, dat lijkt me een goede schatting. Met zeven heeft het niet zoveel zin het spel verder te spelen – het resultaat zal wel dicht bij nul euro uitkomen. Maar als je me aan mijn woord wil houden, zeg het maar, je mag zelfs zelf beslissen of ik moet kopen of verkopen.”

Koen: “Ach, laat ook maar, dat is juist heel het punt van dit soort schatting cum betalen voor teveel of te weinig, nietwaar; dat de schatter het punt kiest waarop hij zelf denkt dat het er niet toe doet welk van de twee de ander kiest?”

Vriend: “Precies. Zeven, dus. En om op het onderwerp terug te komen – waarom had je ook weer geen commentaren op je blog?”

Koen: “Oh ja. Spam! Onzinposts! ‘Ik moet ook iets zeggen’ posts! ‘Wanneer gaat de wereld nu eindelijk inzien dat’ posts; prompt gevolgd door iets wat in werkelijkheid van alle daken wordt geschreeuwd!...”

Vriend: “Enzovoort. En hoeveel lezers had je blog?”

Koen: “Uim, zeven?”

Vriend: “En die zeven lezers gaan je blog volknallen met spamposts?

Koen: “Sputtersputtersputter...”

(...)

Aankondiging: Vanaf nu zal het af en toe mogelijk zijn posts te becommentariëren. Om robotten af te schrikken zal het “woordherkenning systeem” aanstaan. Ik zal voorlopig commentaren eerst filteren: alle inhoudelijke commentaren, van welke strekking ook, zullen er doorkomen. De grens zal het klassieke punt zijn waar de inhoud afwezig is, obsceen, beledigend, onwettelijk en dat soort dingen. Normaal zullen commentaren er één keer per dag doorkomen, hoewel ik af en toe een paar dagen in het buitenland ben, of gewoon iets anders te doen heb.

Een vriend van me wijst er op dat dat nog altijd veel te restrictief is, en gelijk heeft hij. Als het meevalt kan het regime mogelijk versoepeld worden. Als ik, bijvoorbeeld, een systeem kende waarbij vertrouwde posters er vanzelf doorkomen, dan zou ik dat direct gebruiken.