Zure Knurften

Op vakantie in duin- of bergachtige bestemmingen hebben wij de goede gewoonte om ergens een stuk vers brood, een kaas en een tomaat of wat te kopen, en aldus zwaar bewapend te wandelen tot we er honger van krijgen. Zoals zo vaak het geval is in het zuiden van Europa waren de tomaten ook de laatste keer zoet genoeg om de gemiddelde appel een aanval van acute schaamte te doen krijgen.

En dat bezorgt mij een gevoel van frustratie. Want zie je, ik ben één van die mensen die officiëel niet van tomaten houden. Tomaten: die zure, wrange bessen van groot formaat, die wij “zo” lekker vinden, dat we ze hier in België opdienen met, hou je vast, ruw gesneden snippers ajuin en (nu komt het dak helemaal naar beneden) een flinke scheut azijn.

Azijn!

Ja, ik weet het: wat we altijd zo gedaan hebben, wat we van kindsbeen af nooit anders geweten hebben, dat vinden we altijd doodnormaal. Dus kan je nu verwonderd opkijken van “huh? Wat is daarmee mis?”

Wel, daar is het volgende mee mis. Zou je op het idee komen azijn (en ajuinen) te gieten over aardbeien? Frambozen? Appels? Abrikozen? Perziken? Als we azijn over meloen zouden moeten gieten, zou je dàn in de gaten beginnen krijgen dat er iets mis is? Vermoedelijk wel? Toch ziet het er naar uit dat, als we ons hele leven lang van pure ellende frambozen met azijn hadden opgediend, we ook niet beter zouden weten, en ons hoogstens af en toe een beetje zouden verbazen over hoe in Zuid Europa een framboos toch iets heel anders is dan bij ons. Maar als je dat niet van kleinsaf aan gewoon bent, dan zie je meteen in dat het gieten van azijn over zoete vruchten toch echt een teken van ellende en armoede is; gewoon middeleeuws.

En precies dat is wat we doen met tomaten. En mijn vraag is: hoe komt dat? Waarom kunnen wij in België nu geen zoete tomaten krijgen zoals we ze in Marokko, en Spanje, en Griekenland, ja, zelfs enkele honderden kilometers zuidelijker in Frankrijk kunnen krijgen? Ik begrijp, natuurlijk, dat wij allemaal slachtoffer zijn van een zogenaamd landbouw”beleid” dat maakt dat Marokkaanse tomaten hier verboden zijn (en we zijn dubbel slachtoffer omdat de Marokkanen, nu ze geen tomaten kunnen exporteren, wegens de resulterende werkloosheid dan maar Marokkanen exporteren), maar dat geldt toch niet voor Europese producten?

Of wel?

Ik ben paranoïde, natuurlijk, maar zou het kunnen dat er één of ander informeel systeem bestaat dat hier lokale zure knurften promoot, en zuiderse tomaten ontmoedigt, zodat het (vanzelfsprekend) wel mogelijk is om af en toe wat beters te pakken te krijgen, maar dat je er toch heel wat moeite voor moet doen?

Of heb ik gewoon last van vakantiestemming, en maak ik mezelf alleen maar wijs dat in het zuiden alles beter en zoeter smaakt, en dat de zomers er beter zijn, en de mensen vriendelijker?